MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün Yargıtay"ca incelenmesi istenilmekle; temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı, inceleme raporu ve dosyadaki belgeler okundu, GEREĞİ GÖRÜŞÜLDÜ:
Davacı ...,... Köyü çalışma alanında bulunan ve 2006 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında yol olarak tespit harici bırakılan taşınmaz hakkında, irsen intikal, taksim ve kazandırıcı zamanaşımı zilyetliğine dayanarak adına tescili istemiyle dava açmıştır. Mahkemece yapılan yargılama sonunda davanın kabülüne, çekişmeli taşınmazın davacı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verilmiş; hüküm, davalı Köy Tüzel Kişiliği adına köy muhtarı tarafından temyiz edilmiştir.
Mahkemece, dava konusu taşınmazın fen bilirkişi raporunda (B) harfi ile gösterilen bölümü üzerinde, davacı yararına zilyetlikle taşınmaz edinme koşullarının oluştuğu kabul edilmek suretiyle hüküm kurulmuş ise de, varılan sonuç dosya kapsamına uygun düşmemektedir. Mahkemece yapılan keşifte dinlenen yerel bilirkişi ve tanıklar; davacının maliki olduğu 119 ada 5 parsel sayılı taşınmaz ile 119 ada 4 parsel sayılı taşınmazın önceden bir bütün iken, iki kardeş arasında yapılan taksim ve ifraz sonucu 119 ada 5 parsel sayılı taşınmazın davacıya kaldığını, davacının bilinmeyen bir tarihte köylülerin yararına kendi taşınmazında dava konusu yolu açtığını, ancak bu yolun kullanışsız olması nedeni ile kadastrodan önce 1999 yılında fen bilirkişi raporunda (A) harfi ile gösterilen yolun açılmasına müsaade ettiğini, yeni yol açılınca eski yolun kullanılmadığını belirtilmiş olup, esasen bu husus davacının da kabulündedir. Buna göre dava konusu taşınmaz bölümünün, kadim yol olmasa bile, davacı tarafından bilinmeyen bir tarihte iradi olarak köy yararına terk edilen yol olduğu anlaşılmaktadır. Dava konusu yerin, köy halkı tarafından yol olarak kullanımının bırakıldığı (dosya kapsamına göre yeni yolun açılma tarihinde -1999 yılında- yol olarak kullanılması terkedilmiştir) tarih ile dava tarihi arasında, zilyetlik yoluyla taşınmaz iktisabı için aranan 20 yıllık zilyetlik süresinin dolmadığı, ayrıca davacının çekişmeli taşınmaz bölümü üzerinde imar-ihyaya yönelik ekonomik amaca uygun kullanımı da olmayıp, bu haliyle 3402 sayılı Yasa"nın 14. maddesinde belirtilen zilyetlikle iktisap koşullarının davacı lehine gerçekleşmediği anlaşıldığına göre davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı olduğu şekilde hüküm kurulması isabetsiz olup, davalı köy tüzel kişilğinin temyiz itirazları açıklanan nedenlerle yerinde bulunduğundan kabulüyle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan temyiz karar harcının talep halinde temyiz edene iadesine, yasal koşullar gerçekleştiğinde kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 18.11.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.