Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/8643 Esas 2018/81 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8643
Karar No: 2018/81
Karar Tarihi: 09.01.2018

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2016/8643 Esas 2018/81 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın hakkı olmayan bir yerde tecavüz suçunu işlediği gerekçesiyle hüküm giydiği bir davada, sanığın sadece hayvanların otlatılması ile sınırlı bir eylemde bulunduğu durumlarda suç oluşmayacağını belirtmiştir. Ancak, taşınmaz üzerinde malikmiş gibi işgal veya sınırları değiştirmek veya bozmak veya hak sahibinin bunlardan kısmen de olsa yaralanmasına engel olmaktan ibaret eylemlerin nelerden ibaret olduğunun kesin olarak saptanması gerektiğine ve söz konusu yerin kiracısı olan tanık beyanları ile aralarındaki ceza dava dosyalarının incelenmesi gerektiğine karar vermiştir. Mahkeme ayrıca, sanığa hükmedilen adli para cezalarını taksitlendirirken yasal düzenlemelere aykırı davranıldığını belirtmiştir. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanabilir: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun para cezalarının içtimaını düzenlememesi, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 52/4 maddesi, 5275 sayılı Yasanın 109 maddesi ve Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2016/8643 E. , 2018/81 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Sanığın eyleminin hayvanların otlatılması ile sınırlı kalması halinde atılı suçun oluşmayacağı gözetilerek taşınmaz üzerinde malikmiş gibi işgal veya sınırları değiştirmek veya bozmak veya hak sahibinin bunlardan kısmen de olsa yaralanmasına engel olmaktan ibaret eylemlerin nelerden ibaret olduğunun kesin olarak saptanması ve dava konusu yerin kiracısı olan ve duruşmada tanık olarak dinlenen tanık ..."nın beyanlarına konu sanık ile aralarındaki ceza dava dosyalarının getirtilip incelenmesi ve sonucuna göre karar verilmesi gerekirken eksik araştırma ile yazılı biçimde hüküm kurulması,
2- Kabul ve uygulamaya göre ise;
a- 5237 sayılı TCK.nda para cezalarının içtimaının düzenlenmediği göze- tilmeden, sanığa verilen hürriyeti bağlayıcı cezadan çevrilme adli para cezası ile doğrudan verilen adli para cezalarının toplanmasına karar verilmesi,
b- Sanık hakkında hükmedilen adli para cezaları taksitlendirilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanığın aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezalarının kararın kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken CMUK.nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 09.01.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.