Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4958 Esas 2020/1657 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4958
Karar No: 2020/1657
Karar Tarihi: 18.02.2020

Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/4958 Esas 2020/1657 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık aracıyla seyir halindeyken sola dönüş yaparken, önündeki motosikletle çarpışması sonucu motosiklet sürücüsü ağır yaralanırken, motosikletin arkasında yolcu olan kişi ise basit tıbbi müdahaleyle iyileşmiştir. Sanığın tamamen kusurlu olduğu belirtilerek, taksirle yaralama suçundan mahkumiyetine karar verilmiştir. Sanığın müdafi tarafından temyiz edilen kararın bir kısmı reddedilirken, hüküm fıkrasında yapılan bir yanlışlıktan dolayı kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri TCK’nın 89/4, 62, 501/1-a, 52, 52/4, 53/6’dır.

12. Ceza Dairesi 2019/4958 E. , 2020/1657 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/4, 62, 501/1-a, 52, 52/4, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat: 13:00 sıralarında yerleşim yeri içi, 2 şeritli, 2 yönlü, yol şerit çizgisi bulunan, düz, eğimsiz, asfalt yolda; sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde sola dönüş yaptığı esnada otomobilin sol ön teker kısımları ile gerisinden aynı istikamette seyir halinde olan katılan sürücü ... sevk ve idaresindeki motosikletin ön kısımları ile çarpışması sonucu motosiklet sürücüsünün vücut fonksiyonlarına etkisi ağır (4) derecede kırık olacak ve duyu ve organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması şeklinde, katılanın arkasında yolcu olarak bulunan katılan ...’ın ise basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralandığı olayda; tamamen kusurlu olan sanığın teşdiden cezalandırılmasına yönelik mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması ve erteleme kararı verilmesi gerektiğine ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
Sanık hakkında hükmedilen uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken uygulanan Kanun maddesinin ve tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle CMK"nın 232/6. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının paraya çevirmeye ilişkin "beşinci" fıkrasının hükümden çıkarılarak yerine "Sanığa verilen kısa süreli hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu dikkate alınarak TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 225 gün karşılığı adli para cezasına çevrilmesine, TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince ve 52/2. maddesi gereğince bir günlüğü taktiren 20,00 TL üzerinden paraya çevrilerek sanığın 4.500.00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına" ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.