Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 51/1-3, 53/6, 63. maddeleri gereği mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verilmesi gerektiğine ve alt sınırdan uzaklaşılarak ceza verilmesine ilişkin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine ancak;
Olay günü saat 07:37 sıralarında yerleşim yeri içi 50 km hız sınırı olan, iki yönlü, 2 şeritli, 12.60 m genişliğe sahip, kazanın olduğu noktada yolun sol tarafı çamurlu ve çukurlu olduğundan kaplama genişliğinin 9.60 m"ye düştüğü, kaza öncesinde 48 m geride soldan daralan yol tabelası bulunan, yol şerit çizgisi, yaya geçidi, banket olmayan, düz eğimli yolda; sanık ... sevk ve idaresindeki otomobille seyri sırasında olay yeri kavşak mahallinde önünde aynı yönde gitmekte olan Ferit Kıran sevk ve idaresindeki otomobili sollamak isterken yolun karşı tarafından gelmekte olan yayaya sol şerit üzerinde çarpması sonucu yaya ...’nin kaldırıldığı hastanede vefat ettiği olayda;
1-Sanık ..."in 5237 sayılı TCK"nın 85/1. maddesine göre netice olarak 2 yıl 11 ay hapis cezası ile cezalandırılıp 5237 sayılı TCK"nın 51/1 maddesi gereğince hapis cezasının ertelenmesine karar verilmiş ise de; sanığa verilen netice cezanın miktar itibariyle TCK’nın 51/1. maddesine göre belirtilen 2 yıllk yasal sınırın üzerinde olduğu, 16.06.1989 doğumlu olup suç tarihinde 18 yaşın altında veya 65 yaşın üzerinde olmayan sanığın 2 yılın üzerinde olan hapis cezasının ertelenmesine karar verilemeyeceğinin anlaşılması karşısında yazılı şekilde sanığın 2 yıl 11 ay hapis cezasına ilişkin cezasının ertelenmesine karar verilmesi,

2-5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceği düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgilerinin incelendiğinde, aynı belge numarası adı altında hem E sınıfı hem de A2 sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken, yargılamaya konu kazayı idaresindeki otomobil ile yaptığı ve bu nedenle sanığın somut olaya konu taksirle yaralama suçu sebebiyle A2 sınıfı sürücü belgesinin geri alınamayacağı gözetilmeden, sanığa ait A2 sınıfı sürücü belgesinin de ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde geri alınmasına karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
CMK"nın ""Hükmün gerekçesinde gösterilmesi gereken hususlar"" başlıklı 230. maddesinin 1-d bendinde; cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adlî para cezasına veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına veya bu hususlara ilişkin istemlerin kabul veya reddine ait dayanakların gerekçede gösterilmesi gerektiği düzenlemesine yer verilmiş; yine Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 27.09.2018 tarihli ve 2015/4-1163 Esas-2018/382 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; hüküm bölümünde CMK"nın 230. ve 232. maddeleri uyarınca cezanın ertelenmesine, hapis cezasının adli para cezası veya tedbirlerden birine çevrilmesine veya ek güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına ya da bu hususlara ilişkin taleplerin kabul veya reddine ait dayanakların açıkça gösterilmesi zorunluluğu bulunmakta olup; dosya içeriğine göre, lehe hükümler istemi bulunan ve sabıkasız olan sanık hakkında hapis cezasının seçenek yaptırımlara çevrilmesinin düzenlendiği TCK"nın 50. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı karar yerinde tartışılmadan hüküm kurulması suretiyle CMK"nın 230/1-d maddesine aykırı davranılması;
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA; 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle ile karar verildi.