Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/571 Esas 2020/1939 Karar Sayılı İlamı

-MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili; taraflar arasında 13/10/2010 tarihinde İstasyon Otomasyon Satış-Montaj ve Servis Hizmeti Sözleşmesi imzalandığını, müvekkilinin tam ve eksiksiz hizmet sunduğunu, ancak davalının verilen hizmetler karşılığında ödeme yapılmadığını, kesilen faturaları iade ettiğini ve sözleşmeyi tek taraflı olarak feshettiğini, cari hesap alacağı nedeniyle 17.05.2013 tarihinde icra takibi başlatıldığını, davalının itirazının haksız olduğunu ileri sürerek itirazın iptaline ve takibin devamına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacının mal ve hizmet vermediği bayilerden dolayı, mal ve hizmet vermiş gibi müvekkili şirkete usulsüz faturalar tanzim ederek haksız kazanç elde etmeye çalıştığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; 13/10/2010 tarihli sözleşme 2 yıl süreli olarak yapıldığı, yenilenmeyeceği ihbar edilmediği sürece aynı şartlarla 1 yıl daha uzayacağı kararlaştırıldığı, ihbar edilmediği için 1 yıl uzatmayla 13/10/2013 tarihine kadar devam edecekken davalı tarafından 08/04/2013 tarihinde ihtarla feshedildiği tarihe kadar davacı davalıya sözleşme konusu hizmeti verdiği, sözleşmenin haksız feshedildiği, ek raporda toplam 1725 adet servis hizmeti karşılığı 274.466,82 TL olarak tespit edildiği gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışında kalan diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Davalı vekili cevap dilekçesinde davacının elinde bulunduğunu ileri sürdüğü otomasyon sistemi ve malzeme bedellerinin davacı alacağı ile takas talebinde bulunmuştur. TBK 139/1 maddesi hükmü nazara alındığında davacının bu talebinin değerlendirilmesi gerekir. Mahkemece davalı vekilinin bu yöndeki talebiyle ilgili herhangi bir inceleme ve değerlendirme yapılmaması doğru olmamış kararın bu nedenle bozulması gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin diğer temyiz itirazlarının reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin (1) numaralı bent dışındaki temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının talep halinde iadesine,
kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 08.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.