Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18922 Esas 2020/2813 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18922
Karar No: 2020/2813
Karar Tarihi: 13.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18922 Esas 2020/2813 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel bir mahkeme tarafından verilen karara göre, bir kişinin kasten yaralaması suçu işlediği tespit edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, uzlaşma teklifi yapılmadan mahkumiyet kararı verilmesi nedeniyle dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devam edilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, kararda hak yoksunluğu uygulaması yapılırken Anayasa Mahkemesi kararının dikkate alınması gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri: TCK’nin 86/2. maddesi, 5271 sayılı CMK’nin 253. ve 254. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/18922 E. , 2020/2813 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1)Sanığın üzerine atılı TCK’nin 86/2. maddesinde düzenlenen kasten yaralama suçlarının 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı, dosyanın yapılan incelemesinde müştekilere uzlaşma teklifinde bulunulmadığı anlaşılmakla; sanık ile müştekiler arasında 5271 sayılı CMK"nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaşma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Kabule göre de;
2)5237 sayılı TCK"nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas - 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerden 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 13.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.