13. Hukuk Dairesi 2019/5979 E. , 2020/727 K.
"İçtihat Metni"
... vekili avukat ... ile (.... ve ... Mirasçıları) 1-..., 2-..., (... Mirasçıları), 3-..., 4-..., 5-... aralarındaki dava hakkında ... 1. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 11/09/2019 tarih ve 2019/291-2019/594 sayılı hükmün davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
KARAR
Davacı, davalıların evinde 1983 yılından itibaren tüm ev işlerine baktığını ve davalı ..."nın eşine bakıcılık yaptığını, bunun karşılığında davalıların ileride kendisine maddi destekler sağlayacaklarını, düğününü yapacaklarını ve tüm giderlerini karşılayacaklarını vaat ettiklerini, ancak kısa bir süre önce hiçbir sebep yokken, hiçbir ücret ve tazminat ödemeksizin kendisini evden kovduklarını belirterek; davalılardan öncelikle kendisine ev alınmasını, nişanı ve düğünü ile ilgili tüm giderlerin yapılmasını, bunlar mümkün olmadığı takdirde çalıştığı süreler için ücret alacağı, işten çıkarıldığı için ve haksız sebeplerle yanlarında çalışması engellendiği için kıdem tazminatının tahsiline karar verilmesini terditli olarak istemiş, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 2.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiş, ıslahla birlikte kıdem ve ihbar tazminatı ile ücret alacağı yönünden talep sonucunu toplamda 2.945,18 TL’na yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucu, davanın kısmen kabul kısmen reddine, davacının ev alınması, düğün yapılması ve nişan masrafları ile ihbar tazminatı taleplerinin ayrı ayrı reddine, davacının ücret alacağı ile kıdem tazminatı taleplerinin kabulü ile, 1.550,55 TL ücret alacağı ile 1.248,89 TL kıdem tazminatı toplamından oluşan 2.799,44 TL alacağın 2.000,00 TL’na dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte dahili davalılardan alınarak davacıya verilmesine, karar verilmiş; hüküm, davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
14.07.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 01.01.2019 tarihinden itibaren 3.200,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.02.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyize konu edilen miktar 2.799,44 TL olup karar tarihi (11.09.2019) itibariyle 3.200,00 TL"yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davalı ...’ın temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere 30/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.