Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11119 Esas 2019/6397 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11119
Karar No: 2019/6397
Karar Tarihi: 18.09.2019

Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11119 Esas 2019/6397 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, resmi belgede sahtecilik suçundan mahkum edildi. Ancak temyiz sürecinde yapılan incelemede, aynı zamanda düzenlenen belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı ortaya çıktı. Ayrıca, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ile ilgili uygulamanın Anayasa Mahkemesi kararı ile değerlendirilmesi gerektiği söylendi. Bu nedenlerden dolayı hüküm bozuldu.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 43. maddesi, \"değişik zamanlarda\" ifadesi nedeniyle aynı zamanda düzenlenen belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığını belirtirken, belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği kaydedildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ise, Anayasa Mahkemesi kararı ile yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi.

11. Ceza Dairesi 2017/11119 E. , 2019/6397 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

1)5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinde, "değişik zamanlarda" ibaresine yer verilmiş olması nedeniyle, aynı zamanda düzenlenen belgeler nedeniyle zincirleme suça ilişkin hükümlerin uygulanma olanağı bulunmadığı anlaşılmakla; suça konu sahte belgelerin aynı anda ele geçirilmesi, değişik zamanlarda düzenlendiğine dair delil bulunmaması karşısında; 5237 sayılı TCK"nin 43. maddesinin uygulanması koşullarının oluşmadığı, ancak belge sayısının temel cezanın belirlenmesinde dikkate alınması gerektiği gözetilmeden, sanık hakkında bu madde uyarınca cezada artırım yapılması;
2)5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.09.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.