Danıştay 9. Daire 2019/2842 Esas 2022/833 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DOKUZUNCU DAİRE
Esas No : 2019/2842
Karar No : 2022/833


TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ... Vergi Dairesi Başkanlığı
VEKİLİ : Av. ...
KARŞI TARAF (DAVACI) : ... Çevre Mühendislik Müşavirlik Hizmetleri İnşaat San. ve Tic. A. Ş.
VEKİLİ : Av. ...
İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin .... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının, temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ:
Dava konusu istem: Davacı adına, bir adet gayrimenkul satışından elde ettiği hasılatı satış bedelini düşük göstermek suretiyle kayıt ve beyan dışı bıraktığı, üç yıl süreyle kiralanan şube iş yerinin tadilatına ait özel maliyet bedelinin kira süresine göre eşit yüzdelerle itfa etmesi gerekirken iki yıl içerisinde itfa etmek suretiyle fazladan amortisman ayırdığı, özel fonlar hesabında olup, sermaye artırımında kullanılan hasılatın sermayeye eklenmeden önce kurumlar vergisi matrahına ilave edilmesi gerektiği ve ilişkili kişilerden yapmış olduğu araç kiralamalarının yüksek tutarda faturalandırılarak maliyetlerine intikal ettirildiği yolundaki vergi inceleme raporuna dayanılarak 2014/Ekim-Aralık dönemi için re'sen tarh edilen geçici vergi ile kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: .... Vergi Mahkemesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararıyla; dava konusu geçici vergi matrahının dört farklı kalemden oluştuğu, bunlardan üçünün kurumlar vergisi matrahının tespitinde de dikkate alındığı, bu kapsamda davacı adına tarh edilen kurumlar vergisine karşı açılan davada, Mahkemelerinin 08/02/2018 tarih ve E:2017/559, K:2015/178 sayılı kararıyla davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verildiğinden, geçici vergi tarhiyatının da özel maliyetlere ilişkin fazladan ayrılan amortismandan kaynaklanan kısmı bakımından hukuka aykırılık bulunmadığı, diğer matrah kalemleri bakımından ise hukuka uygunluk görülmediği; kurumlar vergisi matrahından farklı olarak ilişkili kişilerden yapmış olduğu araç kiralamalarının yüksek tutarda faturalandırılarak maliyetlerine intikal ettirilmesinden kaynaklanan kısmı bakımından ise; kiralanan araçların aktife kayıtlı olduğu süreler dikkate alınarak aylık olarak hesaplanan olması gereken fatura tutarları ile defter ve kayıtları arasında tutarsızlık bulunduğu, davacı tarafından bu durumun iş yoğunluğundan hesap mutabakatlarının geç yapılmasından kaynaklandığı şeklinde açıklanmak suretiyle oluşan farkın kabul edildiği anlaşıldığından, araç sayısı, kiralandığı gün, araç başına kira bedelleri, elden çıkarılan araçlar dikkate alınarak hesaplanan matrah farkında hukuka aykırılık bulunmamakla birlikte, hukuka uygun olmayan tarhiyat tutarları çıkarılarak geçici vergi beyan tablosunun yeniden oluşturulması sonucunda ihtilafa konu dönemde 193 sayılı gelir Vergisi Kanunu'nda öngörülen yüzde onu aşan tutarda bir geçici vergi farkı mevcut olmadığı görüldüğü gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiş, dava konusu vergi ziyaı cezalı tarhiyat kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, geçici vergi üzerinden kesilen vergi ziyaı cezalarının kaldırılmasına ilişkin kısmına yönelik davalı idarenin istinaf başvurusunun reddine; geçici vergiye ilişkin kısmına yönelik istinaf başvurusu bakımından ise; ihbarnamelerde, mahsup döneminin geçmesi sebebiyle geçici vergi aslının tahakkuk ettirilmeyeceği belirtilmesine karşın dava konusu edildiği görüldüğünden, bu kısım yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle, geçici vergi aslına ilişkin istinaf başvurusunun kabulü ile Mahkeme kararının buna ilişkin hüküm fıkrasının kaldırılmasına, geçici vergi yönünden davanın incelenmeksizin reddine karar verilmiştir.


TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Davacının defter ve belgelerinin kendisi aleyhine delil teşkil ettiği, dava konusu tarhiyatın somut delillere ve vergiyi doğuran olayın gerçek mahiyetinin esas alınmasına dayalı olduğu iddialarıyla kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI: Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...'İN DÜŞÜNCESİ: Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dokuzuncu Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Davalının temyiz isteminin reddine,
2. ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:.., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, onama kararının taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ... Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın .... Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.