Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/8312 Esas 2016/790 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/8312
Karar No: 2016/790
Karar Tarihi: 25.01.2016

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/8312 Esas 2016/790 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı ve davacı arasındaki itirazı iptal davası hakkında Asliye Ticaret Mahkemesi'nden verilen karar temyiz edilmiştir. Kararda, 5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu HUMK 427. maddesinde öngörülen kesin sınırının 2015 yılı için 2,080 TL olduğu belirtilmiştir. Temyize konu olan miktarın bu sınırın altında olması nedeniyle karar kesin nitelikte kabul edilmiştir. Kesin olan kararların temyiz istemlerinin, mahkemece karara bağlanabileceği gibi İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da reddedilebileceği belirtilmiştir.
Detaylı açıklamalar:
- HUMK: Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu
- İçtihadı Birleştirme Kararı: Farklı mahkemeler tarafından ayrı ayrı verilen aynı konuda kararlar arasındaki farklılıkları ortadan kaldırmak ve uygulamada birliği sağlamak amacıyla Yargıtay Büyük Genel Kurulu tarafından alınan kararlar.
- 5219 Sayılı Kanun: Türkiye'de usul ve adalete ilişkin düzenlemeler getiren kanun
- HUMK 427. madde: Temyiz incelemesi için belirlenen kesin sınırı düzenleyen madde.
- Ek-Madde 4: 427. maddeye eklenen, her yıl yeniden değerleme oranında güncellenecek olan kesin sınırı belirleyen madde.
- 2,080

19. Hukuk Dairesi 2015/8312 E. , 2016/790 K.

"İçtihat Metni"

Davacı ... vek.Av.... ile davalı ... vek.Av.... arasındaki itirazı iptali aralarındaki davası hakkında ... Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 22.01.2015 gün ve 2014/140 E.- 2015/29 K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.

- K A R A R -

5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunun HUMK 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’a eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2015 yılı için 2.080 TL’dir.
Temyize konu edilen miktarın 1.101,21 TL olması nedeniyle 22.01.2015 tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin harcın istek halinde iadesine 25.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.