Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2016/3103 Esas 2018/5595 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -
Davacı vekili; müvekkilinin davalı kooperatifin 00783 ve 00784 üye numaralı 1 A tipi üyesi olduğunu, ortaklıklar karşılığında 2 adet dairenin hak sahibi olduğunu, müvekkilinin 2013 yılındaki genel kurulda alınan 2013 Temmuz ayı itibariyle bağımsız bölüm başına 1.500,00 TL aidat alınması kararından haberi olmadığını, 2013 yılı Temmuz ayından 2014 Nisan ayına kadar 750,00 TL aidatın ödemeye devam ettiğini ve 2014 yılı Mayıs ayındaki ihtarname üzerine aidatın artırıldığını öğrendiğini ve 2014 Mayıs, Haziran, Temmuz, Ağustos"ta aylık ayrı ayrı 1.500,00"er TL ödeme yaptığını, son olarak 02.09.2014"te ayrı ayrı 872,00 TL ödeme yaptığını, davalının müvekkilinin 2013 Kasım ayı için 02.12.013 tarihinde ödendiği aidatı cari kayıtlara işlenmediğini, eksik ödenen aidatlara da yasaya aykırı olarak fahiş miktarda aylık % 8 oranında gecikme cezası adı altında temerrüt faizi işletilerek çeşitli tahsilat mahsupları yaptığını, müvekkilinin yapılan ödemelerle dava tarihinde geçmiş borçlarını bitirdiğini ve alacaklı konumuna geçmişken davalının yasaya aykırı temerrüt faizinde ısrar ettiğinden cari hesaplardan halen müvekkilinin borçlu gösterildiğini, müvekkilinin bundan sonraki aidatları da ödemeye devam edeceğini, davalının müvekkilinin cari hesaplarına yönelik taraflar arasında muazara doğduğunu belirterek ödenmeyen kooperatif aylık aidatları için müvekkilinden 2013 Temmuz ayından iş bu dava tarihine kadar aylık % 8 temerrüt faizi alınmasının yasal olmadığının ve bu dönemlere ilişkin kooperatif aidatlarına uygulanacak en yüksek faiz oranının yıllık % 18 olacağı tespiti ile 02.12.2013 tarihinde yapılan 2013 Kasım aidatı ödemesi de nazara alınarak 2013 yılı Temmuz ayından iş bu dava tarihine kadar ki süreçteki ödenmeyen aidat borçları ve bunlara işleyen faizlere ilişkin yasal hesaplamaların yapılarak taraflar arasındaki muarazanın men"ini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre; alınan kök ve ek raporlara göre davacının her iki üyelik için aidat ve faiz borcunun bulunmadığı, aidat alacağına TBK"nın 120 maddesi gereğince belirlenecek yasal temerrüt faiz oranını geçmemek üzere genel kurul tarafından belirlenecek temerrüt faiz oranının uygulanması gerektiği gerekçesi ile davanın kabulü ile davacının, davalı kooperatife dava tarihi itibariyle aidat ve aidat faizi borcu bulunmadığının tespitine, aidat alacağına TBK"nın 120 maddesi gereğince belirlenecek yasal temerrüt faizi oranını geçmemek üzere genel kurul tarafından belirlenen temerrüt faiz
oranının uygulanmasına, taraflar arasındaki muarazanın bu şekilde giderilmesine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere 03.12.2018 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.