Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/3037 Esas 2019/5242 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/3037
Karar No: 2019/5242

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2018/3037 Esas 2019/5242 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalının önalım hakkına dayanarak tapu iptali ve tescil isteminde bulunmuştur. Davalının istinaf başvurusu reddedilmiştir çünkü karar nihai karar niteliğinde değildir ve tek başına temyiz edilemez. Temyize konu olabilmesi için nihai kararla birlikte temyiz edilebilir. Yukarıda bahsedilen kararın temyiz edilemeyeceği sonucuna varılmıştır.
Kanun maddeleri: 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi istinaf yoluyla temyizi mümkün olan kararları, 361 ve 362. maddeleri temyiz edilebilen ve edilemeyen kararları belirlemektedir. 361/1. maddesi temyiz edilebilen kararların tarihinden itibaren 2 hafta içinde temyiz edilebileceğini belirtmektedir.

14. Hukuk Dairesi 2018/3037 E. , 2019/5242 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bodrum 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, davalı aleyhine 30/11/2017 tarihinde verilen dilekçeyle önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil talep edilmesi üzerine ön inceleme tensip tutanağı (1) No"lu 15/01/2018 tarihli istinaf yoluyla incelenmesi davalı vekili tarafından talep edilmiştir. İzmir ara kararının Bölge Adliye 14. Hukuk Dairesi"nce istinaf talebinin usulden reddine dair verilen kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dava, önalım hakkına dayalı tapu iptali ve tescil istemine ilişkindir.
Davalı vekili tarafından İlk Derece Mahkemecesince 15/01/2018 tarihinde verilen ara karara karşı istinaf talebinde bulunulması üzerine, İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 14. Hukuk Dairesince yapılan inceleme sonucunda davalı vekilinin istinaf talebinin usulden reddine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Temyiz edilebilen kararlar başlıklı 361/1. maddesinde; “Bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerinden verilen temyizi kabil nihai kararlar ile hakem kararlarının iptali talebi üzerine verilen kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren iki hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilir.” hükmü yer almaktadır. Mahkemece 15/01/2018 tarihinde verilen ara karar nihai karar niteliğinde olmadığından tek başına temyiz edilemez. Nihai kararla birlikte temyiz edilebilir. Açıklanan nedenden dolayı temyizi kabil olmayan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK’nın 361/1. maddesi gereğince davalı vekilinin TEMYİZ DİLEKÇESİNİN REDDİNE, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİNE GÖNDERİLMESİNE, 16/09/2019 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.