Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1507 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1507
Karar No: 2018/1956
Karar Tarihi: 15.03.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1507 Esas 2018/1956 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karara, itiraz edilmiş ve incelenerek hükümler bozulmuştur. Sanıkların mağdureyi hürriyetinden yoksun bıraktığı suçlamasına yönelik olarak, mağdurenin beyanları, doktor raporu ve dosya kapsamı değerlendirilerek TCK'nın 110. maddesinin uygulanması gerektiği fakat hakim tarafından gözetilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, yargılama giderlerinin paylaşımı konusunda sanıkların payına düşen kısımın devlet tarafından karşılanması gerektiği fakat kararda bu yönde bir hüküm yer almadığı vurgulanmıştır. 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi uyarınca, yargılama giderlerinin devlet tarafından karşılanmasının sınırlandığı ve yargılama giderleri tutarının Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'da belirtilen tutarın altında olması durumunda devlet tarafından karşılanacağı açıklanmıştır. Bu sebeple, sanıkların hisselerine düşen yargılama gideri tutarının (12 TL) devlet tarafından ödenmesi gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 110. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 324/4. maddesi, 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun'un 106. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi

14. Ceza Dairesi 2015/1507 E. , 2018/1956 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, olay günü alınan doktor raporunda darp cebir izi bulunmadığının bildirilmesi, savunma ve tüm dosya kapsamına göre sanıkların, mağdureye yönelik kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işledikten sonra şahsına bir zararları dokunmaksızın şehir merkezine yakın güvenli bir yerde serbest bıraktıklarının anlaşılması karşısında, haklarında TCK"nın 110. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 324/4. maddesinde yer alan ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir"" düzenleme ve mahkemece yargılama gideri olan 24 TL"nın sanıklardan hisseleri oranında tahsiline karar verilmesi karşısında, bu miktardan sanıkların payına düşen 12 TL"lık yargılama giderinin devlet hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde sanıklardan tahsiline hükmedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ile sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA,15.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.