....

Taraflar arasında görülen davada .... 1. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen 16/02/2016 tarih ve 2015/40-2016/25 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirket markalarında .... esas unsurlu markaların sahibi olduğunu, markasının tanınmış marka olduğunu, davalı şirketin tescilli ... markasının 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi uyarınca müvekkili şirkete markaları ile ortalama tüketicide bıraktığı genel intiba, görünüm ve özellikle okunuş olarak ayırt edilemeyecek kadar benzer olduğunu, bu benzerliğin iltibasa yol açabilecek ölçüde olduğunu, davalı şirket markasının aynı sınıf mal ve hizmetler bakımından kullanılacağı da dikkate alındığında müvekkili şirket markaları ile karıştırılma riski ve markalar arasında seri marka imajı oluşması ihtimalinin çok yüksek olacağını belirterek davalı markasının hükümsüzlüğünü ve sicilden terkinini talep etmiştir.
Davalı vekili, tescilli markası ile davacı markasının ayırt edilemeyecek derecede benzer olmadığını, farklı hecelere sahip olduğundan, işitsel benzerlik yönüyle de markaların benzer olmadıklarını bu nedenle 556 sayılı KHK"nin 8/1-b anlamında iltibasın söz konusu olmadığını, taraf markalarının tescilli olduğu alanların birbirinden çok farklı olması nedeniyle tanınmışlık iddiasının kabul edilemez olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, taraf markalarının 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında benzer olmadığı ve 8/4"e göre davalı markasının davacı markasının tanınmışlığından faydalanma durumunun söz konusu olamayacağı gerekçesiyle davanın reddine, karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.




.../...





SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/02/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


....