Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/14555 Esas 2019/8566 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/14555
Karar No: 2019/8566
Karar Tarihi: 21.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/14555 Esas 2019/8566 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın hırsızlık suçu işlediği ve mahkum edildiği belirtilmiştir. Verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştikten sonra yeniden suç işlemesi nedeniyle hükmün açıklandığı, bu süre zarfında zamanaşımı süresinin işlemediği vurgulanmıştır. Sanığın eylemi, TCK'nın 493/1, 62, 522 ve 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 35 maddelerinde tanımlanan suçları oluşturmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: 765 sayılı TCK'nın 493/1, 102/3, 104/2. maddeleri, hükümden önce aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 6545 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddeleri, 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri, 66/1-e, 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel zamanaşımı. Mahkeme kararı sonucunda sanığın hükmün açıklanan nedenle bozulduğu ve zamanaşımı nedeniyle davanın düştüğü belirtilmiştir.

13. Ceza Dairesi 2018/14555 E. , 2019/8566 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın 18/06/2008 tarihinde kesinleştiği ve sonradan 09/03/2010 tarihinde yeniden suç işlemesi üzerine hükmün açıklandığı, buna göre bu iki tarih arasında zamanaşımı süresinin işlemediği de göz önünde bulunduruldurularak yapılan incelemede,
Sanığın eyleminin 765 sayılı TCK"nın 493/1, 62, 522 ve 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 35 maddelerinde tanımlanan suçu oluşturduğu, eylemine uyan 765 sayılı TCK"nın 493/1, 102/3, 104/2. maddelerinin ve hükümden sonra 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 6545 sayılı Yasayla yapılan değişiklikten önceki aynı suça uyan 142/1-b, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasanın 7/2, 5252 sayılı Yasanın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı TCK"nın daha lehe olduğu ve bu suçlar için öngörülen cezaların türü ve üst sınırlarına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 67/4. maddelerinde belirtilen 12 yıllık genel zamanaşımının, suç tarihi olan 09/11/2004 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 21/05/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.