Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/2032 Esas 2021/526 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2032
Karar No: 2021/526
Karar Tarihi: 21.01.2021

Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2019/2032 Esas 2021/526 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit suçundan mahkum edilmiştir. İki farklı zaman diliminde mağdurun işyerine gidip alacağına yönelik tehditlerde bulunmuştur. Temyizde, zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği iddiasının kabul edilmemesi bozma nedeni olmamıştır. Sanığın suçu işlediği kabul edilmiş ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmamıştır. Ancak, zorunlu savunma ücretinin sanıktan alınmasına yönelik hükümler usul ve yasaya aykırı bulunarak bozma nedeni olarak görülmüştür. 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi yollamasıyla, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından sanığın zorunlu savunma ücreti hariç, diğer giderlerin tahsil edilerek hazineye gelir kaydına geçirilmesine hükmedilmiştir.
Sanığın suçundan dolayı mahkumiyetine ilişkin hüküm kesinleştiği halde, yasa maddeleri detaylı olarak belirtilmediği için eklenmedi. Ancak, sanığın lehine bozma nedeni olarak görülen ve açıklanan Kanun maddeleri şöyle belirtilebilir: T.C. Anayasası'nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2019/2032 E. , 2021/526 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hukuki alacağın tahsili amacıyla tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Oluş ve dosya kapsamına göre; olay günü iki farklı zaman diliminde katılan ...’ın işyerine gelip alacağına yönelik tehditte bulunan sanık ... hakkında 5237 sayılı TCK’nın 43. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış;
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve mahkemenin takdirine göre, suçun sanık ... tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
T.C. Anayasası"nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunmanının ücretinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “533,00 TL müdafii ücreti ile 56,00 TL 7 adet davetiye gideri, 4,40 TL posta gideri olmak üzere toplam 593,40TL yargılama gideri olarak sanıktan tahsil edilip hazineye gelir kaydına,” yazılı kısmının çıkartılması, yerine ""sanık için yapılan 56,00 TL 7 adet davetiye gideri, 4,40 TL posta gideri olmak üzere toplam 63,00TL yargılama giderinin olarak sanıktan tahsil edilip hazineye gelir kaydına” cümlesinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 21.01.2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.