Davacı ... ile davalılar 1-... 2-... arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Hakimliğince (Tic.Mah.Sıf.) verilen 23.01.2014 gün ve 2012/462-2014/32 sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

14.7.2004 gün ve 5219 sayılı Yasa"nın 2 A maddesinin c fıkrası ile HUMK"nın 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır.
... Asliye Hukuk Hakimliği"nin kararı 23.01.2014 tarihlidir. Davada menfi tespit yönünden davanın kabulüne, davacının 1.000,00 TL"nin iadesi için açtığı davanın reddine karar verilmiş, davacı vekili tarafından reddedilen 1.000,00 TL yönünden temyiz isteminde bulunulmuş olduğundan karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün ve ¾ sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtayca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. Bu nedenle temyiz isteminin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacının temyiz isteminin, mahkeme hükmünün kesin olması yönünden REDDİNE, istek halinde temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının temyiz eden davacıya geri verilmesine, 22.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.