13. Ceza Dairesi Esas No: 2018/15918 Karar No: 2019/8562 Karar Tarihi: 21.05.2019
Hırsızlığa teşebbüs - konut dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2018/15918 Esas 2019/8562 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, bir kişinin hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiğini belirtti. Ancak, mahkumiyet kararının bir kısmı temyiz edilemez olduğundan, sadece mala zarar verme suçuna verilen adli para cezasına itiraz edildi. Mahkeme, bu cezanın türü ve miktarı itibariyle temyiz edilemeyeceğine karar verdi. Hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının mahkumiyet hükümleri ise yargıtay kararlarına uygun değildi. Bu nedenle, kararın bu kısmı bozuldu. Kanun maddeleri ise 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un ek 2. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 317. maddesi, T.C. Anayasası'nın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 34 ve 230. maddeleridir.
13. Ceza Dairesi 2018/15918 E. , 2019/8562 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUK : ... SUÇLAR : Hırsızlığa teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: I- Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükmün incelenmesinde; 14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen 500 TL adli para cezasına ilişkin hükmün, cezanın türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince sanık ...’ın temyiz itirazının tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, II-Sanık hakkında hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde; T.C. Anayasanın 141/3, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun 34, 230. maddeleri uyarınca, mahkeme kararlarının Yargıtay denetimine olanak verecek biçimde açık olması ve Yargıtay’ın bu işlevini yerine getirmesi için kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre mahkemenin ulaştığı sonuçların, iddia, savunma ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmelerin, sanığın eylemlerinin ne olduğunun gerekçeli kararda gösterilmesi gerektiği gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nun 289/1-g maddesine aykırı şekilde hükümler kurulması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 21/05/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.