Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/6056 Esas 2020/1635 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-b, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz edenler : Mahalli Cumhuriyet savcısı, sanık müdafii

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii ve mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin ve mahalli Cumhuriyet savcısının sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddine; ancak;
Dosya içeriğine göre; olay günü sanığın sevk ve idaresindeki kamyonet ile meskun mahal içi, bölünmüş tek yönlü, 2 şeritli, 7 metre genişliğindeki yolda seyir halindeyken, kaza mahali olan kontrolsüz dört yönlü kavşaktan sola doğru dönmek istediği esnada ..."nın idaresindeki motosiklete çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak motosiklette yolcu olan katılanın basit tıbbi müdahale ile iyileşemeyecek şekilde ve 3. derecede kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı olayda,
1-TCK"nın 89/1. maddesinde yaptırım olarak hapis veya adli para cezası seçimlik olarak öngörülmesine karşın yasal zorunluluk bulunmadığı halde sabıkasız sanık hakkında, gerekçe gösterilmeden hapis cezasının tercihi,
2-TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen sanık hakkında tayin edilen TCK"nın 50/2. maddesinin ""suç tanımında hapis cezası ile adlî para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hâllerde, hapis cezasına hükmedilmişse; bu ceza artık adlî para cezasına çevrilmez"" şeklindeki hükmüne ve 5237 sayılı TCK"nın 89/1. maddesindeki seçimlik cezalardan hapis cezası tercih edilmesine rağmen sanık hakkında tayin edilen hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi,
3-Sanık hakkında temel ceza belirlenirken, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (b) bendinde yer alan "suçun işleniş şekli sebep ve saikleri " gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
4- Sanık hakkında hükmedilen 7 ay 15 gün hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken, adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
Kanuna aykırı olup, mahalli Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince, hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 18.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.