Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5742 Esas 2019/14254 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5742
Karar No: 2019/14254
Karar Tarihi: 02.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/5742 Esas 2019/14254 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. İlk olarak, sanığın kasten yaralama suçu nedeniyle mahkumiyet hükmüne itiraz edilmiştir. Ancak Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesi infaz aşamasında dikkate alınabileceği için bu itiraz reddedilmiştir. İkinci olarak, sanığın mala zarar verme ve kasten yaralama suçları nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik müdafi itirazları incelenmiştir. Mağdurun beyanı ve bir tanığın ifadeleri göz önüne alınarak, sanığın hem silahla kasten yaralama hem de mala zarar verme suçunu işlediği tespit edilmiştir. Ancak mahkeme, sanığın sadece her bir suçtan ayrı ayrı cezalandırılmasını kararlaştırmıştır. Bu, 5237 sayılı TCK'nin 44. maddesindeki fikri içtima hükümlerine aykırıdır. Bu nedenle, hükümler bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 86/2, 86/3-e, 151/1. maddeleri
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 44. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
-

3. Ceza Dairesi 2019/5742 E. , 2019/14254 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyetlere dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık ..."ın ve müdafiin kendisi hakkında kasten yaralama suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın ve müdafiin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında mala zarar verme ve kasten yaralama suçları nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık müdafiin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdur ..."in beyanında sanığın kafasına çanta ile vurarak kendisini darp ettiği, bu esnada gözlüğünün de kırıldığını belirttiği ve bu beyanı destekleyen tanık ..."in soruşturma aşamasında alınan ifadesinde sanığın darp eylemi esnasında çanta kullandığını ve mağdurun düşerken gözlüğünün de kırıldığını belirtmesi karşısında, sanığın hareketlerinin bir bütün teşkil ederek tek bir eylemle hem TCK"nin 86/2, 86/3-e maddeleri kapsamında silahla kasten yaralama hem de TCK"nin 151/1. maddesi kapsamında mala zarar verme suçunu işlediği olayda, 5237 sayılı TCK"nin 44. maddesinde düzenlenen fikri içtima hükümleri uyarınca sanığın en ağır cezayı gerektiren suçtan cezalandırılması gerekirken, hatalı değerlendirme sonucu yazılı şekilde her iki suçtan ayrı ayrı mahkumiyetine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeple 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 02.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.