Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6696 Esas 2019/14253 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/6696
Karar No: 2019/14253
Karar Tarihi: 02.07.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/6696 Esas 2019/14253 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesi gereği güvenlik tedbiri olarak haklardan yoksun bırakılmasına karar vererek mahkumiyet açıkladı. Ancak mahkeme, hüküm açıklanırken yeterli gerekçe gösterilmediğinden ve kanuni sonuçların hatalı şekilde tayin edildiğinden hükmü BOZDU. Bu nedenle TCK'nin 86/1, 86/3-e ve 62. maddelerinin sanığa uygulanması gerektiğini belirtti. Ayrıca, sanığın hak yoksunluklarına karar verilmesi gerektiği vurgulandı. Kanun maddeleri 5237 sayılı TCK'nin 53/1. maddesi, 86/1, 86/3-e ve 62. maddeleri olarak belirtildi.
3. Ceza Dairesi         2019/6696 E.  ,  2019/14253 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

    Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
    Gereği görüşülüp düşünüldü:
    Sanık hakkındaki hüküm miktar itibariyle kesin nitelikte ise de; güvenlik tedbiri olarak sanığın 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki haklardan yoksun bırakılmasına karar verildiği görülmekle, hükmün temyizi kabil olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;
    Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    1)Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek olan hükmün, açıklanmasına karar verilen yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eyleminin ve yüklenen suçun unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan ve yeterli gerekçe gösterilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmak suretiyle Anayasa"nın 141. ve 5271 sayılı CMK"nin 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
    2)Sanığın eylemini TCK"nin 37/1. maddesine göre temyiz dışı hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verilen sanık ... ile iştirak halinde gerçekleştirdiği, sanığın alınan savunmasında da silahtan sayılan kül tablası ile mağdura vurduğunu ikrar etmesi ve mağdurun alınan kati rapora göre "basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek" şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında, sanığın TCK"nin 86/1, 86/3-e, 62. maddeleri uyarınca cezalandırılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK"nin 86/2, 62. maddelerinden hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
    3)Sanık hakkında, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olan 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarına karar verilmesi gerekirken olayda uygulama yeri olmayan sonuç adli para cezasına TCK"nin 53/1. maddesinin uygulanması,
    4)Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.04.2009 yerine 09.04.2009 olarak gösterilmesi,
    Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 02.07.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.






















    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.