Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7437 Esas 2020/1631 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7437
Karar No: 2020/1631
Karar Tarihi: 18.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7437 Esas 2020/1631 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın sevk ve idaresindeki araç ile gelen ihbarla yapılan kontrolde, güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,22 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilmiş ve trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın müdafii tarafından temyiz edilmiş, ancak temyiz itirazları reddedilmiştir. Mahkeme kararında, kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK\"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edildiği belirtilerek, hüküm bozulmuştur. Hükmün düzeltilerek onanmasına karar verilmiş ve sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak, sanığın hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ve adli para cezasının belirlenmesine ilişkin kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Bu kanun maddeleri şunlardır: TCK'nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK’un 321. ve 322. maddeleri.
12. Ceza Dairesi         2019/7437 E.  ,  2020/1631 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
    Hüküm : TCK"nın 179/3. maddesi yollamasıyla 179/2, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereği mahkumiyet

    Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin genel usul ve yasaya aykırılık dışında özel bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Olay günü saat 03.00 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki araç ile gelen ihbarla, suç şüphesi üzerine kolluk kuvvetleri tarafından yapılan kontrolde, güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak şekilde 1,22 promil alkollü olarak araç kullandığı tespit edilen sanık hakkında;
    Hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi;
    Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 3. paragrafının hükümden çıkarılarak yerine “Sanığın sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak sanığa verilen hapis cezasının TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine, sanığa verilen adli para cezasının TCK"nın 52/3. maddesi gereğince 120 tam gün karşılığı adli para cezası olarak belirlenmesine, TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve şahsi halleri gözönünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 2400 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin eklenmesi ile sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.