11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/11486 Karar No: 2019/6368 Karar Tarihi: 17.09.2019
Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11486 Esas 2019/6368 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Ancak sanığın adli sicil kaydında bulunan bir önceki mahkumiyet kararı tekerrüre esas alınamayacak durumdadır. Ayrıca TCK' nın 53. maddesi Anayasa Mahkemesi'nin iptal kararı sonrası uygulanması gerekmektedir. Bu nedenlerle hüküm bozulmuş ve düzeltilerek onanmıştır. Sanığın Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde aldığı 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınarak TCK' nın 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2017/11486 E. , 2019/6368 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Özel belgede sahtecilik HÜKÜM : Mahkumiyet
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak; 1-Sanığın adli sicil kaydında bulunan Antalya 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2012 tarih ve 2011/379-2012/51 sayılı mahkûmiyet ilamı tekerrüre esas alınmış ise de, UYAP sisteminden yapılan sorgulamaya göre, anılan ilama konu hükmün Yargıtay 8. Ceza Dairesince 16.01.2014 tarihinde düzeltilerek onanmasına karar verilmesi nedeniyle, temyize konu suç tarihinden sonra kesinleştiği ve tekerrüre esas alınamayacağının anlaşılması karşısında; sanığın adli sicil kaydında bulunan Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2007 tarih ve 2006/384-2007/576 sayılı 3 yıl hapis cezasına ilişkin mahkûmiyet ilamının tekerrüre esas alınmasında zorunluluk bulunması, 2-5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140-2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca uygulanmasında zorunluluk bulunması, Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden duruşma yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından TCK"nin 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, ""Sanığın, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 27.11.2007 tarih ve 2006/384-2007/576 sayılı 3 yıl hapis cezasına ilişkin geçmiş hükümlülüğünün tekerrüre esas olduğu anlaşılmakla, TCK"nin 58/6-7. maddeleri uyarınca verilen cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına" ibaresinin yazılması; TCK"nin 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine ""Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan duruma göre, sanık hakkında, TCK"nin 53. maddesinin 1. ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına"" ibaresinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığı gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nin 326/son ve 5275 sayılı Kanun’un 108/2. maddeleri gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek sürenin, hatalı uygulama sonucu hükümde gösterilen ilam nedeniyle koşullu salıverilmeye eklenecek süreden fazla olamayacağı hususunun infaz aşamasında gözetilmesine, 17.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.