9. Hukuk Dairesi 2018/426 E. , 2018/2102 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, bayram tatili ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; davacının 01/08/2003 tarihinden 18/05/2012 tarihine kadar davalı iş yerinde garson olarak aylık 1.340,00 TL ücretle çalıştığını, fazla mesai yaptığını ve ücretlerinin ödenmediğini, davacının hiç yıllık izin kullanmadığını, iş akdini haklı nedenle feshettiğini iddia ederek, kıdem tazminatı, yıllık ücretli izin, fazla mesai ve genel tatil ücretlerinin davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; öncelikle davaya karşı zamanaşımı itirazında bulunduklarını, davacının 14.08.2003 tarihinde işe başladığını, 21-22.05.2012 tarihli günler için devamsızlık tutanakları tutulduğunu, iş akdinin 4857 sayılı Yasanın 25/2-g maddesi uyarınca feshedileceği yönünde davacıya ihtarname gönderildiğini, davacı mazeret bildirmediğinden iş akdinin bu şekilde feshedildiğini, bu nedenle kıdem tazminatı talebinde haksız olduğunu, işyerinde 3 vardiya olarak çalışıldığını, fazla mesai yapıldığı takdirde karşılığının ücret olarak ödendiğini savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Gerekçeli kararda davalı şirketin unvanının ... Turizm A.Ş. yerine ... olarak yazılması hatalıdır.
3-Davacı vekili, 21/06/2013 tarihli cevaba cevap dilekçesinde davacının çalışma saatlerini “..haftada 6 gün çalışma, haftada 4 gün 16:00-24:00 arası çalışma, haftada 2 gün dönüşümlü olarak bir hafta işe başlama saati 12:00, işi bırakma saati 24:00, diğer hafta 2 gün çift mesai yaparak 08:00-12:00 arası 4 saat dinlenmeden sonra 16:00-24:00 saatleri arası çalışma ile toplam 12 saat çalışma, ayrıca yılda 8 gala yapılması nedeniyle bu günlerde günde toplam 16 saat çalışma..” şeklinde açıklamış olup davacının bu iddiasına göre bilirkişi haftalık 2 saat fazla mesai tespiti yapmıştır.
Mahkeme, davacının talebini aşacak şekilde tanık beyanlarına dayandığı için, bağlayıcılığı da olmayan Bölge Çalışma Müdürlüğü raporundaki haftada 9,5 saat fazla mesai esas alınarak hesaplama yapılmasını talep etmiş ve bu hesaplamayı hükme esas almıştır.
Mahkemece yapılacak iş, bilirkişinin 23/12/2014 tarihli, haftada 2 saat fazla mesai yapıldığına ilişkin raporunu bir değerlendirmeye tabi tutarak sonuca gitmektir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
sisteminin bir üyesidir.