Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/14610 Esas 2017/601 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14610
Karar No: 2017/601
Karar Tarihi: 26.01.2017

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/14610 Esas 2017/601 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2016/14610 E.  ,  2017/601 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
    DAVACILAR : 1-... 2-... Yatırım Danışmanlık San. ve Tic. Ltd. Şti. vekilleri Avukat ...
    DAVALILAR : 1-... 2-...

    Davacı ... ve ... Yatırım Danışmanlık San. ve Tic. Ltd. Şti. vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 03/03/2011 gününde verilen dilekçe ile maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava dilekçesinin görev yönünden reddine dair verilen 28/05/2015 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    Dava, haksız şikayet nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın yargı yolu yönünden reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
    Davacılar vekili, davalıların Gümrük ve Ticaret Bakanlığının müfettişi olduklarını, kendileri hakkında gerçeğe aykırı rapor düzenlendiklerini, “diğer firmalar başlığı altında’’ genelleme yaparak hiçbir gümrükleme işi olmayan davacı şirketi gümrüklerde sanki usulsüz işlem yapmış gibi gösterdiklerini, görevlerini suistimal ettiklerini, davalı ... ...’ın kasıtlı olarak gümrük kaçakçısı olduklarına dair Cumhuriyet Savcılığına asılsız ihbar yaptığını, bu ihbar doğrultusunda soruşturmanın başlatıldığını, davacı şirketin ticari itibarına zarar verildiğini belirterek uğradıkları maddi ve manevi zararın tazminini istemişlerdir.
    Mahkemece, davalıların gümrük müfettişleri oldukları, davalılardan görevleri nedeniyle alacak talebinde bulunulduğu, bu davalarda görevli mahkemenin idare mahkemesi olduğu gerekçesi ile yargı yolu nedeniyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
    2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu"nun 2. maddesi gereğince, idari yargı yerlerinde ancak ilgili idare kurumu dava edilebilir. Bu yasal düzenlemeye göre, gerçek kişiler ve özel hukuk tüzel kişileri aleyhine idare mahkemelerinde dava açılamaz.
    Şu halde, gerçek kişiler aleyhine açılan eldeki davanın görülme ve çözüm yeri idari yargı olmayıp adli yargı yeridir. Öncelikle T.C. Anayasası"nın 129/5 maddesi uyarınca davalılara husumet düşüp düşmeyeceği değerlendirilmelidir. Mahkemece açıklanan olgular gözetilmeden yargı yolu bakımından mahkemenin görevsizliğine karar verilmiş olması doğru görülmemiş ve hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre diğer temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 26/01/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.