Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/5284 Esas 2018/2097 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ (İŞ)

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ücret farkı, ikramiye farkı alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin sözleşmeli personel statüsü ile 01/09/1997 ile 31/12/2012 tarihleri arasında davalı şirkette kısım sorumlusu (ressam) görevi ile çalıştığını ve 31/12/2012 tarihinde iş akdinin feshedildiğini, 01/01/2009 tarihinden başlamak üzere 31/12/2012 tarihine kadar aylık ücret zammı uygulaması yapılmamış olup 4 yıl süre ile müvekkilinin maaşının sabit kaldığını, davalı tarafa emsal nitelikte açılan davalar sonrasında davalı tarafın 28/03/2013 tarih ve 2013/22 Sayılı Yönetim Kurulu kararı ile geriye dönük olarak yıllık %3 zam ile aylık ücret ve aylık ücret farkına dayalı olarak ikramiye, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı farkı ödenmesine karar verildiğini, iş bu kararın talepleri karşılığı olarak kısmi kabul niteliğinde olduğunun kuşkusuz olduğunu ancak talepte bulundukları dönemler için yıllık %3 zam uygulaması yapılmışsa da iş bu uygulamanın tamamen keyfi ve yasal gerekçeden yoksun olduğunu iddia ederek bakiye kıdem ve bakiye ihbar tazminatı farkı, aylık ücret farkı ve ikramiye farkı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; dava tarihinden 5 yıl önceki ücret ve ücret türü alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının şirket personel yönetmeliğine tabi olarak çalıştığını, Personel Yönetmeliği’nin 143.maddesine göre ücret artışı yapıp yapmamakta, yapılacak ise ne miktarda yapılacağı hususunda Şirket Yönetim Kurulu’nun tam yetkili olduğunu; şirketin 2007-2010 yılları arası ekonomik yapısının iyi olmadığını; Yönetim Kurulu’nun 28.03.2013 tarih ve 2013/22 sayılı kararı ile Personel Yönetmeliği’ne tabi çalışan personele 01.01.2009-01.01.2010-01.01.2011-01.01.2012 tarihlerinden geçerli olmak üzere %3"er ücret zammı yapılmasına karar verildiğini, bu karar gereğince yapılan zamlara göre oluşan ücret ve ikramiye farklarının davacının maaş hesabına ödendiğini, Personel Yönetmeliği ve iş sözleşmesinin zam yapılmasının zorunlu olduğuna ilişkin emredici bir hüküm taşımadığını savunarak davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Hükümde “…tarihinden itibaren dönemsel olarak,” şeklinde bir ibareye yer verilmiş olup, dönemlerin tarih olarak belirtilmesi yerine “dönemsel olarak “ ibaresiyle yetinilmesi, HMK’nin 297. maddesine aykırı olup, hükmün bu haliyle infazının mümkün olmadığının düşünülmemesi hatalıdır.
Mahkemece yapılacak iş hüküm altına alınan ücret farkı, ikramiye farkı alacaklarının kaç lirasına, hangi tarihten faiz yürüteleceğinin hüküm fıkrasında göstererek hüküm kurmaktır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.