MAHKEMESİ : Diyarbakır 1. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Diyarbakır 1. Asliye Hukuk Mahkemesinin 28.03.2017 tarihli ve 2015/1247 Esas, 2017/187 Karar sayılı kararıyla davanın kabulüne karar verilmiş olup, mahkeme hükmüne karşı davalı ... vekili ve mülhak vakıf vekili tarafından istinaf yoluna başvurulması üzerine Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi (1.) Hukuk Dairesi"nce istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile davacıların sadece vakıf evladı olduklarının tespitine karar verilmiş, davacılar vekilinin temyizi üzerine Bölge Adliye Mahkemesi kararının Dairemizce bozulmasından sonra bu defa davacıların davasının kabulüne dair Bölge Adliye Mahkemesince verilen karar davalı vekilleri tarafından temyiz edilmiştir. Davanın kabulüne dair Bölge Adliye Mahkemesi kararı, Dairemizin 16.06.2021 tarihli ve 2020/488 Esas, 2021/5145 Karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verilmişti. Davalı mülhak vakıf vekili tarafından bu defa onama kararının düzeltilmesi istenilmiş olmakla dosya incelendi gereği düşünüldü:
K A R A R
6100 sayılı Kanun"a 6217 sayılı Kanun"la ilave edilen geçici 3. maddenin (1.) bendinde Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar 1086 sayılı Kanun"un 26.09.2014 tarihli ve 5236 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikten önceki 427 ila 454. madde hükümlerinin uygulanmasına devam olunacağı hükme bağlanmış, HMK"de Yargıtay kararlarına karşı karar düzeltme yolu düzenlenmemiştir.
O halde, üç dereceli yargılama sistemine geçiş ile karar düzeltme yolu kaldırıldığından Dairemizin onama ilamı ile Mahkeme kararı şekli anlamda kesinleşmiştir.
Bu bakımdan, davalı Mülhak vakıf vekilinin karar düzeltme istemine ilişkin başvuru dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten ötürü davalı mülhak vakıf vekilinin karar düzeltme dilekçesinin REDDİNE, karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyene iadesine, 23.11.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.