Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11488 Esas 2019/6364 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11488
Karar No: 2019/6364
Karar Tarihi: 17.09.2019

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11488 Esas 2019/6364 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık özel belgede sahtecilik suçundan mahkum edilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi hükümlerinin gözetilmemesi, hak yoksunluklarına ilişkin hüküm ile belgelerin akıbeti hakkında karar verilmemesi gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Kanuna göre, özel hüküm niteliğinde bulunan Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 56. maddesi kapsamında, abonelik tesisi ve elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi gerçeğe aykırı belgeleme yapılmaksızın gerçekleştirilemez. Ayrıca, sanığın önceden ödeme teklifi yapılması sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gereklidir. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi gereğince, kısa süreli hapis cezası adli para cezasına çevrilmiş sanık hakkında hak yoksunluklarına hükmedilemez.

11. Ceza Dairesi 2017/11488 E. , 2019/6364 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşa uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre sanığın diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Hükümden önce 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanun’un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan 56. maddesinin 4. fıkrasındaki “Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz.” ve 5. fıkrasındaki “Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz.” hükmü karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunan 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 56. maddesindeki düzenleme nedeniyle, ön ödeme önerisinde bulunulduktan sonra, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2- Kabule göre;
a) Kısa süreli hapis cezası adli para cezası seçenek yaptırımına çevrilmiş olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
b) Suça konu belgelerin akıbeti hakkında herhangi bir karar verilmemesi,
c) Suç tarihinin suça konu abonelik sözleşmelerinin düzenlendiği tarih olan “16.01.2010” olduğu gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında “2012” olarak yanlış gösterilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.