Tebliğname No : KYB - 2013/199299
Mahkemesi : Ünye Asliye Ceza Mahkemesi
Tarihi : 24.01.2013
Numarası : 2012/567 - 2013/44

Suçluyu kayırma suçundan sanık Ö.. D.."nun, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 283/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, Ünye Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2007 tarihli ve 2007/75-289 sayılı kararının tekerrüre esas olması sebebiyle sanığın cezasının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 58/6. maddesine göre mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine dair Ünye Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2013 tarihli ve 2012/567 esas, 2013/44 sayılı kararı ile ilgili olarak;
Dosya kapsamına göre;
1- Sanığın tekerrüre esas alınan Ünye Asliye Ceza Mahkemesinin 26.06.2007 tarihli ve 2007/75-289 sayılı kararına konu 900.00 Türk lirası adlî para cezasının, 1412 sayılı Ceza Muhakemeleri Usulü Kanunu 305/1-son maddesi uyarınca kesin olması karsısında, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- 5237 sayılı Kanunun 58/2-b maddesindeki "Beş yıl veya daha az süreli hapis ya da adlî para cezasına mahkûmiyet hâlinde, bu cezanın infaz edildiği tarihten itibaren üç yıl geçtikten sonra işlenen suçlar dolayısıyla uygulanmaz." şeklindeki düzenleme karşısında, para cezasının infaz tarihi ile sonraki suçun işlendiği 28.04.2012 tarihleri arasında 3 yıllık sürenin geçtiği gözetilmeksizin, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına yönelik karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu Yüksek Adalet Bakanlığının 27.05.2013 tarih ve 2013/8386/33898 sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 11.06.2013 tarih ve 2013/199299 sayılı tebliğnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın sabıkasına esas teşkil eden ilamların tamamı kesin nitelikte adli para cezası olup tekerrüre esas alınamayacakları ve bu nedenle para cezalarının infaz tarihlerinin sonuca etkili olmaması nazara alındığında; kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen tebliğnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran bu gerekçeyle yerinde görüldüğünden, Ünye Asliye Ceza Mahkemesinin 24.01.2013 tarih, 2012/567 esas ve 2013/44 sayılı kararının CMK’nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA, bozma nedenine göre uygulama yapılarak; hükümlü Ö.. D.. ile ilgili 2. bölümdeki tekerrür ve denetimli serbestlik uygulanmasına ilişkin 7 ve 8. fıkraların hükümden çıkartılmasına, kararın diğer kısımlarının aynen bırakılmasına, infazın buna göre yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 06.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.