Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4488 Esas 2019/510 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4488
Karar No: 2019/510
Karar Tarihi: 23.01.2019

Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4488 Esas 2019/510 Karar Sayılı İlamı

Özet:

10. Ceza Dairesi tarafından verilen kararda, bir kişinin uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan mahkum olduğu ve daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri almadığı belirtiliyor. Bu nedenle, yeni yürürlüğe giren bir kanun maddesi gereği, bu suç için doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği ve sanığın bu tedbirleri ihlal etmesi durumunda yargılamaya devam edilerek mahkumiyet kararı verilmesi gerektiği ifade ediliyor. Kararda, yapılan incelemeler sonucunda yargılama sürecinin kanuna uygun olarak yapıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edildiği ve sanığın itirazlarının reddedildiği belirtiliyor.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi
- TCK'nın 191. maddesi
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi

10. Ceza Dairesi 2017/4488 E. , 2019/510 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hüküm : Değişen suçun vasfına göre kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 23/01/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.