12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/5943 Karar No: 2020/1620 Karar Tarihi: 18.02.2020
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/5943 Esas 2020/1620 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçundan mahkum edilmiştir. Sanık, alkollü şekilde araç kullanırken, tek yönlü asfalt caddede seyir halindeyken, kaldırıma yakın kısımda üç tekerlekli el arabasıyla seyir halinde olan kişiye arkadan çarparak yaralanmasına sebep olmuştur. Mahkeme sanığın asli ve tam kusuruyla katılana zarar verdiği sonucuna vararak 89/1. maddesi uyarınca temel cezada aynı Kanunun 22/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında arttırım yapılmasına hükmetmiştir. Mahkeme ayrıca sanığı TCK'ya göre 8 ay hapis cezası ile cezalandırmıştır. Ancak hüküm, kanuna aykırı olduğu için BOZULMUŞTUR. Yeniden yargılamayı gerektirmeyen bir konuda, sanığın tutum ve davranışları göz önüne alınarak cezası takdiren 1/6 oranında indirilerek 6 ay 20 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: TCK 89/1, 22/3, 62/1, 53/6.
12. Ceza Dairesi 2019/5943 E. , 2020/1620 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi Suç : Taksirle yaralama Hüküm : TCK"nın 89/1, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri gereği mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak; Dosya içeriğine göre sanık idaresindeki otomobille, 2.27 promil alkollü şekilde, meskun mahalde, gündüz vakti, tek yönlü asfalt caddede seyri sırasında, aynı istikamette, yolun kaldırıma yakın kısmında üç tekerlekli el arabasıyla seyretmekte olan katılana arkadan çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli ve tam kusuruyla katılanın basit tıbbi müdahale ile giderilir şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda, Sanık hakkında TCK"nın 89/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezada aynı Kanunun 22/3. maddesi uyarınca 1/3 oranında arttırım yapılırken “8 ay” yerine “9 ay” hapis cezasına hükmedilmesi, Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 2. ve 3. fıkralarının hükümden çıkarılarak 2. fıkra yerine “Sanık eylemini bilinçli taksirle işlediği anlaşıldığından TCK"nın 22/3. maddesi gereğince takdiren cezasının 1/3 oranında artırılarak 8 AY HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA”, 3. fıkra yerine "Sanığın tutum ve davranışları değerlendirilerek cezasının TCK"nın 62/1. maddesi gereğince takdiren 1/6 oranında indirilerek 6 AY 20 GÜN HAPİS CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 18/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.