5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4012 Esas 2021/17060 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4012
Karar No: 2021/17060
Karar Tarihi: 13.12.2021

5607 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2019/4012 Esas 2021/17060 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık hakkında yapılan incelemede TAPDK'nun davaya katılma ve hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığı gerekçesiyle TAPDK vekilinin vaki temyiz talebinin reddi kararlaştırılmıştır. Ancak, mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen CMK'nın 193. maddesinin söz konusu olayda uygulanamayacağından yazılı şekilde beraat kararı verilmesi yasa dışı olarak değerlendirilmiştir. Bu nedenle müsadere kararı 5237 sayılı TCK'nın 54/4. maddesi uyarınca verileceği belirtilmiştir. 5607 sayılı Yasaya muhalefet suçunda sanığın beraat etmesine karar verilirken, müsadere kararı alınması gerektiği yerel mahkeme tarafından unutulmuştur. Yerinden bozulan karar 13.12.2021 tarihinde oy birliği ile verilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri:
-5607 sayılı Yasa
-5237 sayılı TCK'nın 54/4. maddesi
-5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi
-1412 sayılı CMUK'nun 317. ve 321. maddeleri
-5271 sayılı CMK'nun 193., 147. ve devamı maddeleri

7. Ceza Dairesi 2019/4012 E. , 2021/17060 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM :Beraat, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I) Katılan TAPDK vekilinin temyizine göre yapılan incelemede;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre, suçtan doğrudan zarar görmeyen TAPDK"nun davaya katılma ve hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, TAPDK vekilinin vaki temyiz talebinin 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
II) Katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz istemine ilişkin incelemede;
Mahkemeye gelmemiş olan sanık hakkında duruşma yapılamayacağına ilişkin temel kuralın istisnalarından biri olarak öngörülen ve ancak derhal beraat kararı verilebilecek hallerde sınırlı olarak uygulama yeri bulunan 5271 sayılı CMK"nun 193. maddesinin söz konusu olayda uygulamasının mümkün bulunmadığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun ve özel dairelerin uyum gösteren kararlarının da bu yönde olduğu gözetilmeden, CMK"nun 147 ve devamı maddeleri uyarınca sanık ..."ın savunması alınıp, sonucuna göre sanıkların hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, savunma alınmadan yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Kabule göre de;
Dava konusu eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken TCK"nun 54. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, katılan Gümrük İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca sair hususlar incelenmeden BOZULMASINA, 13.12.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.