Danıştay 7. Daire 2018/2353 Esas 2022/991 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
YEDİNCİ DAİRE
Esas No : 2018/2353
Karar No : 2022/991

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : ...Bakanlığı
(...Başkanlığı)
VEKİLİ : Av. ...

KARŞI TARAF (DAVACILAR) : 1- ...(...)
2- ...VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ...Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacıların murisine ait kiralık kasada bulunan hisse senetleri nedeniyle ödenen veraset ve intikal vergisinin, mahkeme kararı ile hisse senetlerinin murislerine ait olmadığının tespit edildiği ileri sürülerek 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu'nun 22. maddesi uyarınca iadesi yolunda yapılan şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemin iptali ile ödenen veraset ve intikal vergisinin yasal faiziyle birlikte taraflarına iadesine karar verilmesi istemiyle dava açılmıştır.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ...Vergi Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla; 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu'nun 22. maddesinde, veraset ve intikal vergisinin ödenmesinden sonra bir malın vergi verenden başka bir şahsa ait olduğunun mahkeme kararıyla sabit olması ve ilamın katileşmesinden sonra bir sene içinde müracaat edilmesi durumunda, fazladan alınan verginin verene iade edileceği ve hakiki mükelleften tahsil olunacağı hükmüne yer verildiği; dosyanın incelenmesinden, davacıların murisine ait kiralık banka kasasından çıkan ve veraset ve intikal vergisine konu olan ...Kağıt Kutu Ambalaj Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi'ne ait hisse senetlerinin, anılan şirketin dava dışı iki ortağı tarafından şirketin diğer ortağına karşı açılan davada, ...Asliye Ticaret Mahkemesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararıyla, davayı açan iki ortağa ait olduğuna karar verildiği ve bu kararın 29/11/2013 tarihinde kesinleştiği, davacılar tarafından bu hususun 25/09/2016 tarihinde şifahen öğrenilmesi üzerine 30/09/2016 tarihinde düzeltme başvurusunda bulunulduğunun anlaşıldığı, olayda, her ne kadar 7338 sayılı Kanun'un 22. maddesinde öngörülen bir yıllık sürenin, vergiye konu malın vergi verenden başkasına ait olduğuna ilişkin mahkeme kararının kesinleşmesinden itibaren başlayacağı hüküm altına alınmış ise de, bu hususun ilgili davada taraf olanlar bakımından geçerli olacağının, davada taraf olmayan kişiler bakımından başvuru süresinin, öğrenme tarihinden itibaren başlayacağının açık olduğu, davalı idarece 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 126. maddesi uyarınca aynı Kanun'un 114. maddesinde yazılı zaman aşımı süresinden sonra meydana çıkarılan vergi hatalarının düzeltilemeyeceği iddia edilmesine karşın, davaya konu veraset ve intikal vergisine ilişkin olarak özel kanun niteliğinde bulunan 7338 sayılı Veraset ve İntikal Vergisi Kanunu'nun 22. maddesinde konuya ilişkin olarak özel bir süre öngörüldüğünden, uyuşmazlıkta anılan hükümde öngörülen bir yıllık başvuru süresinin dikkate alınmasının gerektiği, davalı idarece davacıların mahkeme kararını başka bir tarihte öğrendiklerine ilişkin herhangi bir bilgi veya belgenin dosyaya sunulmadığı ve veraset ve intikal vergisine konu hisse senetlerinin davacıların murisine ait olmadığının mahkeme kararı ile sabit olduğundan, veraset ve intikal vergisinin konusuna girmeyen bir hususta vergi alınması sebebiyle vergi hatası bulunduğunun anlaşıldığı, ödenen verginin iadesi istemiyle yapılan şikayet başvurusunun reddine ilişkin işlemde hukuka uyarlık bulunmadığı gerekçesiyle dava konusu işlemin iptaline ve ödenen veraset ve intikal vergisinin ödeme tarihinden itibaren hesaplanacak yasal faiziyle birlikte iadesine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusuna konu kararın hukuka ve usule uygun olduğu ve davalı idare tarafından ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : 213 sayılı Kanun'un 116. ve devamı maddelerinde belirtilen vergi hatalarının düzeltme ve şikayet yoluna konu olabileceği, uyuşmazlık konusu olayda böyle bir durumun bulunmadığı, 7338 sayılı Kanun'un 22. maddesinde öngörülen, mahkeme kararının kesinleşmesinden itibaren bir yıllık süreden ve düzeltme zaman aşımı süresi geçirildikten sonra müracaat edildiğinden düzeltme ve şikayet başvurularının reddinde hukuka aykırılık bulunmadığı ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFLARIN SAVUNMASI : İstemin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ ...DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile usul ve yasaya uygun olan kararın onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Yedinci Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1.Temyiz isteminin reddine,
2....Bölge İdare Mahkemesi .... Vergi Dava Dairesinin ...tarih ve E:..., K:...sayılı kararının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, bu kararın taraflara tebliği ve bir örneğinin de Bölge İdare Mahkemesine gönderilmesini teminen dosyanın ilk derece Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2022 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.