Danıştay 4. Daire 2018/4156 Esas 2022/1530 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
DÖRDÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2018/4156
Karar No : 2022/1530

TEMYİZ EDEN TARAFLAR : 1- ... Reklam San. Tic. Ltd. Şti.
VEKİLİ : Av. ...
2- ... Vergi Dairesi Başkanlığı
(... Vergi Dairesi Müdürlüğü)
VEKİLİ : Av. ...

İSTEMİN KONUSU : ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının temyizen incelenerek taraflarca aleyhlerine olan hüküm fıkralarının bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem : Davacı adına 2011/11,12. dönemlerine ilişkin re’sen tarh edilen vergi ziyaı cezalı katma değer vergileri ile 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasının iptali istenilmiştir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: ... Vergi Mahkemesince verilen ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararda; davacının 2011 yılında mal alımında bulunduğu Esenler Vergi Dairesi mükellefi ... Reklam Matbaa İnş. Tic. Ltd. Şti. hakkında komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği yönünde vergi tekniği raporu bulunduğundan bahisle, bu mükelleften olan alışlarının sahte olduğunun kabulü suretiyle katma değer vergisi beyannamelerinin yeniden düzenlenmesi sonucu dava konusu, tekerrür uygulanmış vergi ziyaı cezalı katma değer vergilerinin tarh edildiği uyuşmazlıkta; ... Reklam Matbaa İnş. Tic. Ltd. Şti.' nin sahte fatura düzenlediği anlaşıldığından, davacı şirketin adı geçen mükellefden aldığı fatura tutarları üzerinden indirim konusu yaptığı katma değer vergilerinin reddedilerek ilgili dönemler için vergi ziyaı cezalı katma değer vergisi tarhiyatı yapılmasında hukuka aykırılık bulunmadığı, davacı adına 2010 yılından kaynaklanan vergi ziyaı cezalarının 2015 yılında tebliğ edildiği ve ancak 2016 yılı başından itibaren işlenen fiillere istinaden tekerrür uygulanabileceği, 2013 yılında tebliğ edilen kurumlar vergisine ilişkin vergi ziyaının ise 2014 yılı başından itibaren tekerrüre esas alınabileceği dikkate alındığında dava konusu 2011/11,12 dönemi için tekerrür hükmünün uygulanmasında ve 213 sayılı Vergi Usul Kanunu’nun 353/1. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezasında hukuka uyarlık bulunmadığı sonucuna varılmıştır. Belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabul, kısmen reddine karar verilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Bölge İdare Mahkemesince; istinaf başvurusuna konu Vergi Mahkemesi kararının usul ve hukuka uygun olduğu ve taraflarca ileri sürülen iddiaların söz konusu kararın kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği belirtilerek 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca istinaf başvurusunun reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDEN DAVACININ İDDİALARI : Tarhiyatın varsayım ve kanaatlere dayalı olarak değil, açık ve somut tespitlere dayandırılması gerektiği, tüm alım ve satımlarının gerçek mal ve hizmet teslimlerine dayandığı ileri sürülmektedir.

TEMYİZ EDEN DAVALININ İDDİALARI : Davanın aleyhe olan kısmının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

DAVACININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

DAVALININ SAVUNMASI : Cevap verilmemiştir.

TETKİK HÂKİMİ : ...
DÜŞÜNCESİ : Temyiz istemlerinin reddi ile usul ve yasaya uygun olan Bölge İdare Mahkemesi kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Dördüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

İNCELEME VE GEREKÇE :
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçelerde ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU :
Açıklanan nedenlerle;
1. Tarafların temyiz istemlerinin reddine,
2. Temyize konu ... Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin ... tarih ve E:..., K:... sayılı kararının ONANMASINA,
3. Temyiz giderlerinin istemde bulunanlar üzerinde bırakılmasına,
4. 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı Tarife uyarınca, davacı aleyhine onanan tutar üzerinden binde 9,10 oranında ve ... TL den az olmamak üzere hesaplanacak nispi karar harcından, varsa evvelce ödenen harcın mahsubundan sonra kalan harç tutarının temyiz eden davacıdan alınmasına,
5. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın anılan Vergi Mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.