Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/3330 Esas 2019/5214 Karar Sayılı İlamı

14. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/3330
Karar No: 2019/5214

Yargıtay 14. Hukuk Dairesi 2019/3330 Esas 2019/5214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı vekilinin geçit hakkı talebi üzerine yapılan duruşma sonucunda davanın kabulüne karar verilmiştir. Ancak bir kısım davalılar istinaf talebinde bulunmuş ve Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi, istinaf başvurusunu kabul ederek yerel mahkeme kararını kaldırmıştır. Dosya içeriğine göre, dava değeri HMK'nın belirlediği temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından dolayı davalı tarafın temyiz hakkı bulunmadığı anlaşılmış ve temyiz istemi reddedilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 341. maddesi: İstinaf yoluna başvurulabilen kararlar
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 361 ve 362. maddeleri: Temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar, temyiz kesinlik sınırı.

14. Hukuk Dairesi 2019/3330 E. , 2019/5214 K.

"İçtihat Metni"

14. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Erdek Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı vekili tarafından, 13.07.2017 tarihinde verilen dilekçeyle geçit hakkı kurulması talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın kabulüne dair verilen 03.05.2018 tarihli hükmün Bursa Bölge Adliye Mahkemesince istinaf yoluyla incelenmesi bir kısım davalılar tarafından talep edilmiştir. Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf talebinin kabulüne dair verilen kararın davalı ... tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya ve içeriğindeki tüm kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R

Dava geçit hakkı kurulması istemine ilişkindir.
Yerel mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Bir kısım davalılarca istinaf talebinde bulunulması üzerine Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince istinaf başvurusunun kabulüne ve kararın kaldırılmasına karar verilmiştir.
Bu karar davalı ... tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK"nin 341. maddesinde istinaf yoluna başvurulabilen kararlar, 361 ve 362. maddelerinde de temyiz edilebilen ve temyiz edilmeyen kararlar belirlenmiştir.
Dosya içeriğine göre, dava değeri 8.455,63 TL olarak gösterilmiş ve bu miktar üzerinden harçlandırılarak karar verilmiştir. Dava değeri ve hükme esas alınan miktar karar tarihi itibariyle geçerli olan 2019 yılı için 58.800 TL"lik temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalı tarafın temyiz hakkının bulunmadığı anlaşılmış, bu nedenle temyiz isteminin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda açıklanan nedenlerle HMK"nın 362/1-a ve 362/2 maddeleri uyarınca davalı ..."nın TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, dosyanın mahalli mahkemeye İADESİNE, 05.09.2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.