Danıştay 3. Daire 2019/2742 Esas 2022/1090 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/2742
Karar No : 2022/1090

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

KARŞI TARAF (DAVACI) : … Klima Mekanik İnşaat Sanayi Ticaret Limited Şirketi

İSTEMİN KONUSU: … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasına davalı idare tarafından yöneltilen istinaf başvurusuna ilişkin …Bölge İdare Mahkemesi … Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E:…, K:… sayılı kararının aleyhe olan hüküm fıkrasının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı şirketin, 2012 yılına ait yasal defter ve belgelerini incelemeye ibraz etmemesi ve kurumlar vergi beyannamesini elektronik ortamda süresinde vermemesi nedeniyle katma değer vergisi indirimlerinin reddi suretiyle önceki yıldan devreden indirilebilecek katma değer vergisinin azaltıldığı da gözetilerek yeniden oluşturulan beyan tablosu uyarınca 2012 yılının Mart ila Mayıs, Temmuz ila Kasım dönemleri için re'sen salınan katma değer vergisi ile Mart ila Mayıs dönemleri için üç kat, Temmuz ila Kasım dönemleri için ise tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen üç kat vergi ziyaı cezası ile 213 sayılı Vergi Usul Kanununun mükerrer 355. maddesi uyarınca kesilen özel usulsüzlük cezalarının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Defter ve belge isteme yazısının usulüne uygun tebliğine rağmen söz konusu defter ve belgelerin mücbir sebep olmaksızın ibraz edilmemesi nedeniyle dava konusu tarhiyatın yapıldığının anlaşıldığı olayda, dava dilekçesinde Mahkemeye sunulabileceğinin ifade edilmesi üzerine Mahkemelerince verilen ara kararı ile ibrazı istenildiği halde dosyaya sunulmadığından salınan verginin hukuka uygun olduğu, ancak tarhiyat davacının beyanları üzerinden saptandığından vergi ziyaı cezasının üç kat kesilemeyeceği, defter ve belgelerin ibraz edilmesine ilişkin yazının tebliğ edilmesine rağmen yasal süre içerisinde mücbir sebep olmaksızın ibraz edilmediğinden ve 2012 yılına ilişkin kurumlar vergisi beyannamesi elektronik ortamda yasal süresinde verilmediğinden kesilen özel usulsüzlük cezalarında hukuka aykırılık bulunmadığı, 2011 yılı Eylül dönemine ait olup 2012 yılında kesinleşen vergi ziyaı cezasının tekerrüre esas alınamayacağı, 2011 yılı Haziran dönemine ait vergi ziyaı cezasının kesinleştiği ortaya konulamadığı gerekçesiyle katma değer vergisi ve özel usulsüzlük cezaları yönünden dava reddedilmiş, üç kat vergi ziyaı cezası bir kata indirilmiş, vergi ziyaı cezasının tekerrüre isabet eden kısmı ise kaldırılmıştır.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: Vergi Mahkemesi kararının, vergi ziyaı cezasının tekerrür hükümleri gereğince artırılarak kesilen kısmının kaldırılmasına ilişkin hüküm fıkrasına yöneltilen istinaf başvurusu, kararın değinilen hüküm fıkrasının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle reddedilmiştir.
Mücbir bir sebep olmaksızın defter ve belgeleri incelemeye yetkili olanlara ibraz etmeyen ve bu eylemi yukarıda yer verilen 359. madde kapsamında bulunan davacı adına, ziyaa uğratılan verginin üç katı düzeyinde vergi ziyaı cezası kesilmesinde hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle, istinaf başvurusu bu yönden kabul edilerek Vergi Mahkemesi kararının vergi ziyaı cezasının bir kata indirilmesine ilişkin hüküm fıkrası kaldırıldıktan sonra üç kat vergi ziyaı cezası yönünden dava reddedilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI: Hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın aleyhe olan hüküm fıkrasının bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ…'IN DÜŞÜNCESİ:Temyiz isteminin reddi gerektiği düşünülmektedir.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay Üçüncü Dairesince, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen hüküm fıkrası usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri sözü edilen hüküm fıkrasının bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. Vergi Dava Dairesi kararının temyize konu hüküm fıkrasının ONANMASINA,
3. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de ilgili Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 14/03/2022 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.