9. Ceza Dairesi 2013/9654 E. , 2014/1277 K.
"İçtihat Metni"
İtiraz Tarihi : 02.07.2013
İtiraz Edilen Daire Kararı : 22.05.2012 tarih ve 2011/2878 – 2012/6576 sayılı onama kararı
İtirazla İlgili Mahkeme Kararı : Çerkezköy 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 17.04.2008 tarih, 2008/12 - 2008/61 sayılı kararı
İtirazla İlgili Hüküm : 1- TCK"nın 142/1-b, 143, 58/6, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 2- TCK"nın 151/1, 58/6, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet 3- TCK"nın 152/1-a, 58/6, 53, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Suç : Mala zarar verme, hırsızlık
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı ve ekindeki dava dosyası, 05.07.2012 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık hakkında mala zarar verme ve hırsızlık suçundan açılan davanın yargılaması sonunda kurulan mahkumiyet hükümleri sanık tarafından temyiz edilmiş ve Dairemizin 22.05.2012 tarih ve 2011/2878 – 2012/6576 sayılı kararı ile;
“Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA” karar verilmiştir.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı 02.07.2013 tarihli itiraz dilekçesinde;
“TCK"nın 58. maddesinin uygulanma koşulları bulunmamasına rağmen, sanık ... hakkında mükerrirlere özgü infaz rejimi ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle hükmün bozulması gerekirken, yerel mahkeme hükmünün onanmasına karar verilmesinin usul ve yasaya aykırı olduğuna ilişkin olup,
Dosyanın incelenmesinden;
Sanık ... hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından hüküm kurulurken, Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.04.2004 tarih ve 2002/970 Esas-2004/922 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alındığı, bu ilamın incelenmesinden, sanığın kasten yaralama suçundan 765 sayılı TCK"nın 456/4, 457/1. maddeleri uyarınca 290.804.000 TL adli para cezası ile cezalandırıldığı, bu cezanın da 08.03.2005 tarihinde infaz edildiği anlaşılmaktadır.
1412 sayılı CMUK"un 305. maddesinin 2. fıkrası, 2 bin TL"nin altındaki adli para cezalarının kesin olduğu, aynı Maddenin son fıkrası ise bu şekilde verilen kararların tekerrüre esas olamayacağı belirtilmiştir.
Bu bilgiler ışığında somut olayımızı değerlendirecek olursak;
Sanık ..."ın adli sicil kaydına konu olan Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 26.04.2004 tarih ve 2002/970 Esas-2004/922 Karar sayılı ilamı ile tayin olunan adli para cezasının miktarı itibariyle 1412 sayılı CMUK"un 305/2. maddesi gereğince kesin olduğu ve aynı Kanunun 305/son maddesi gereğince tekerrüre esas olamayacağı gözetilmeden TCK"nın 58/7. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi, kanuna aykırı olup bu husus Düzeltilerek anılan mahkeme kararının onanması” istemiyle Dairemiz onama kararına karşı itirazda bulunmuştur.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı ile Dairemiz arasındaki uyuşmazlık, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına esas alınan Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2004 tarih, 2002/970-2004/922 sayılı önceki mahkumiyetinin TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına esas alınıp alınamayacağına ilişkindir.
İtiraz, 6352 sayılı Kanun"un 99. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkralar kapsamında bir bütün olarak incelendiğinde;
Sanığın mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına esas alınan Küçükçekmece 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.10.2004 tarih, 2002/970-2004/922 sayılı önceki mahkumiyetinin, kasten yaralama suçundan 765 sayılı TCK"nın 456/4, 457/1. maddeleri uyarınca doğrudan hükmedilen 290.804.000 TL adli para cezası olduğu, hükmün 30.11.2004 tarihinde kesinleştiği ve cezanın 08.03.2005 tarihinde infaz edildiği,
1412 sayılı CMUK"un 305. maddesinin 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3. maddesi ile değişik 2. fıkrasına göre, hükmün, 26.10.2004 olan karar tarihi itibariyle kesin nitelikte olduğu, aynı maddenin son fıkrası ile de bu suretle verilen hükümlerin tekerrüre esas olamayacağı belirtilmiş olmakla;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"nın yerinde görülen itirazı kabul edilmiş ve aşağıdaki şekilde karar verilmiştir.
KARAR:
1- Dairemizin itiraz edilen onama kararının sanık ... yönünden kaldırılmasına,
2- Sanık hakkında kurulan hükme ilişkin temyiz incelemesinde; Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın kesin olan ve tekerrüre esas olmayan mahkumiyeti nedeniyle tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden TCK"nın 58/7. maddesi gereğince sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, bu hususun yeniden yargılama yapılmaksızın CMUK"nın 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan sanık hakkındaki hükmün A-4., B-3., D-3. paragraflarında yer alan TCK"nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısımların çıkartılması suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.02.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
