Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 62, 50, 52/2-4, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet
Temyiz Edenler : Katılanlar vekili, sanık müdafii


Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii ve katılanlar vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezalarının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Olay günü saat 14:05 sıralarında sanık ...’nun sevk ve idaresindeki otomobil ile seyir halinde iken , olay mahalline geldiğinde, seyir yönüne göre sağ taraftan yola giren ve seyir şeridine kadar yürüyen yaya ..."a çarpması neticesinde yayanın hayatını kaybettiği olayda; sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile şeridine kadar yürüyen yayayı, geç fark edip, bu tavrı ile aldığı fren tedbirinde etkisiz kalarak yayaya çarpmış olmakla tali derecede kusurlu olduğu anlaşılmakla, mahkemenin kabul ve takdirinde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin kusur durumuna ve katılanlar vekilinin raporlar arasındaki çelişkinin giderilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA; 24.05.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.