MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddine

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanık tarafından verilen 18.07.2019 tarihli eski hale getirme ve temyiz istemine ilişkin dilekçede; kararın kendisine tebliğ edilmediğinden temyiz hakkını kullanamadığının belirtildiği, temyiz dilekçesi ve eski hale getirme talepli istemin birlikte verilmesi halinde, karar verme yetkisinin Yargıtay"ın ilgili dairesi olduğu, bu nedenle Bölge Adliye Mahkemesi"nin 19.07.2019 tarih ve 2018/1659-2079 E.-K. sayılı temyizin reddine dair ek kararının kaldırılarak yapılan incelemede;
Yokluğunda verilen 13.11.2018 tarihli hükmün, sanığın en son soruşturma aşamasında verdiği adresinde aynı konutta ikamet eden yakınına 19.12.2018 tarihinde tebliğ edildiği, tebliğ tarihinde ceza infaz kurumunda olmadığı ve kararı yasal süresi içerisinde temyiz etmediğinin anlaşılması karşısında; eski hale getirme istemi yerinde görülmediğinden ve 19.12.2018 tarihinde tebliğ edilen hükmü 5271 sayılı CMK’nın 291/1. maddesinde öngörülen on beş günlük yasal süreden sonra 18.07.2019 tarihinde temyiz eden sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca tebliğnameye aykırı olarak REDDİNE, 25.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.