Mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/3718 Esas 2018/12 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/3718
Karar No: 2018/12
Karar Tarihi: 08.01.2018

Mala zarar verme - konut dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2017/3718 Esas 2018/12 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın yayın evinin kapısını kırarak içeriye girdiği ve bu sırada evde bulunan eşyaları zarar verdiği tespit edilmiştir. Mala zarar verme suçuna ilişkin olarak doğrudan tayin olunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısı üzerinden karar verilmiştir. Ancak bu karar, 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesinleştiği için temyiz edilemez.
Konut dokunulmazlığının ihlali suçuna ilişkin olarak ise, sanığın eşini öldüren kişinin ailesinin evine girerek eşyalarına zarar verdiği iddia edilmiştir. Ancak tanık ifadeleri çelişkili olduğu için kesin ve inandırıcı bir delil bulunamamıştır. Bu nedenle sanık beraat etmek yerine mahkum edilmiştir.
Kanun maddeleri: 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde, 1412 sayılı CMUK'nun 321. maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi.

8. Ceza Dairesi 2017/3718 E. , 2018/12 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Hükümlülük

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde;
Mala zarar verme suçundan kurulan hükme ilişkin olarak, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezasına esas alınan birim gün sayısına göre, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca karar kesin nitelikte olup temyizi olanaklı olmadığından sanığın, temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Konut dokunulmazlığını ihlal suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesinde ise;
Sanığın, eşini öldüren şahsın anne ve babası olan katılanların evine girerek eşyalarına zarar verdiğinin iddia edildiği olayda, olayı bizzat görmeyen katılan ...’nin tanık...’nın “eve sanığın girdiği”ni beyan etmesine rağmen tanık Rıza’nın alınan beyanında “olay anında orada bulunmadığını ve olay yerine geldiğinde sanığın katılanın evine girmeye çalıştığını, ancak kendisinin engellediği”ni söylemesi karşısında, çelişkili beyanlar dışında sanığın mahkumiyetine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığından beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.