5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/9372 Karar No: 2015/11982 Karar Tarihi: 01.06.2015
Tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/9372 Esas 2015/11982 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir tefecilik davasında, sanığın, H.E.'ye kazanç elde etmek amacıyla 10.000 TL ödünç para verdiği ve karşılığında 15.875 TL tutarında senet aldığı sabit görülmüş ancak mahkeme, suçun tüm unsurları da gözetilmeden, beraat kararı vermiştir. Temyiz üzerine yapılan incelemeler sonucunda, tefecilik suçunun yalnızca bir kişiye ödünç para veriyor olmakla oluştuğu, sanığın işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin önemi olmadığı, ödünç paranın vadesinde geri ödemesinin yapılmamış olmasının da suçun oluşmasına etkisi bulunmadığı hüküm altına alınmıştır. Ayrıca, belirtilen miktarlardaki paraların aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına uygun düşmediği de ifade edilmiştir. Bu nedenlerle, mahkeme kararı bozulmuş ve kanun maddeleri detaylı bir şekilde açıklanmıştır. Kanunlar; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu maddesi 241 ve CMUK maddesi 321'dir.
5. Ceza Dairesi 2013/9372 E. , 2015/11982 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 5 - 2012/262347 MAHKEMESİ : Eskişehir 6. Asliye Ceza Mahkemesi (Kapatılan Seyitgazi Asliye Ceza Mahkemesi) TARİHİ : 14/06/2012 NUMARASI : 2011/742 Esas, 2012/605 Karar (2011/61 Esas, 2012/120 Karar) SUÇ : Tefecilik
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: 01/06/2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde tefecilik suçunun; “Kazanç elde etmek amacıyla başkasına ödünç para veren kişi,...” biçiminde tanımlandığı, bu düzenlemeye göre suçun oluşması için sanığın yalnızca bir kişiye ödünç para vermesi yeterli olup, bu işi meslek haline dönüştürüp dönüştürmemesinin öneminin bulunmadığı, bu nedenle suçun temadi ettiğinden ve birden fazla kişiye ödünç para verilmesinin tek suç oluşturduğundan bahsedilemeyeceği, Ayrıca, kesintisiz suçlarda kesintinin gerçekleştiği anda suçun işlendiği kabul edilmekle birlikte 5237 sayılı Yasanın 241. maddesinde düzenlenen tefecilik suçunun maddede yazılı tipik hareketin kazanç karşılığında ödünç paranın borç alana verilmesiyle tamamlandığı, suçun tamamlanması için kazancın temin edilmiş olmasının şart olmadığı, hatta ödünç olarak alınan paranın vadesinde geri ödemesinin yapılmamış olmasının da suçun oluşması üzerinde bir etkisinin bulunmadığı, aralarında yakın akrabalık bağı veya iş ilişkisi bulunmayan kişiler arasında günün ekonomik koşulları nazara alındığında belirtilen miktardaki paraların karşılıksız verilmesinin hayatın olağan akışına ve genel hayat tecrübelerine uygun düşmediği, bunu haklı gösterecek makul, inandırıcı bir delilin de bulunmadığı anlaşılmakla; Tüm dosya kapsamı, tanık beyanları ve icra takibine konu senet karşısında; sanığın, H.. E.."e kazanç elde etmek amacıyla 10.000 TL ödünç para verdiği, karşılığında 15.875 TL tutarında senet aldığı hususunun sabit olduğu ve tefecilik suçunun tüm unsurları ile oluştuğu gözetilmeden dosya kapsamı ve oluşa uygun düşmeyen gerekçelerle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi, Kanuna aykırı, katılanlar vekillerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/06/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.