Tehdit ve mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18194 Esas 2015/2710 Karar Sayılı İlamı

23. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/18194
Karar No: 2015/2710
Karar Tarihi: 18.06.2015

Tehdit ve mala zarar verme - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/18194 Esas 2015/2710 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mala zarar verme ve tehdit suçlarından yargılanmıştır. Mala zarar verme suçundan verilen cezaya yönelik temyiz talebi reddedilmiştir çünkü ceza 3.000 TL'nin altındadır ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun geçici 2. maddesi gereği doğrudan verilen bu cezaların temyizi mümkün değildir. Tehdit suçuna yönelik olarak ise, sanığın katılanların sorularına verdiği yanıtla suçu işlediği iddia edilmiş, ancak yeterli delil bulunamadığından beraat kararı verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usul Kanunu'nun ilgili maddelerinin uygulanması gerektiği açıklanmıştır.

23. Ceza Dairesi 2015/18194 E. , 2015/2710 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit ve mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanık ve müdafıinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığın kendisine asma ağacını neden kestiğini soran katılanlara “asmayı kestim sizi de kıtır kıtır keserim" demek suretiyle tehdit suçunu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
Sanığın atılı suçu işlediğine katılan beyanları dışında dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nm 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/06/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.