MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
DAVALILAR

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma, ulusal bayram genel tatili, yıllık izin ve hafta tatili ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde 1991 yılında çalışmaya başladığını, kayıtlarda 01.10.1992 tarihi olarak gösterildiğini, müvekkilinin emekli olduğu 28.04.2010 tarihine kadar davalı işyerinde çalıştığını, son ücretinin net 800,00 TL olduğunu, davacının bir hafta 6 gün bir hafta yedi gün 06:00-19:00 saatleri arasında çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını belirterek kıdem tazminatı,fazla mesai alacağı, ulusal bayram genel tatil alacağı, yıllık izin alacağı ve hafta tatili alacağının davalıdan tahsili talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının işyerinde çeşitli zamanlarda çalıştığını, en son işe gelmemesi sebebiyle 2006 yılında iş sözleşmesinin feshedildiğini, davacının davalı işyerini ibra ettiğini, davacının daha sonra başka bir yerde çalıştığını, 2007 yılında tekrar işe girmek istemesi üzerine işe alındığını, davacının emekli olarak işyerinden ayrıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentler kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacının, bilirkişi raporuna göre gerçekleşen hafta tatili ve ulusal bayram ve genel tatil ücret alacaklarına hükmolunmuş ise de, hastalık, izin veya mazeret izni gibi sebeplerle çalışmadığı günler olabileceği dikkate alınmadan, söz konusu alacaklardan hakkaniyet indirimi yapılmaması hatalı olduğundan, hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Yıllık izin alacağı bakımından davacının imzalı ücret bordrolarında belirtilen yıllık izin sürelerinin düşülerek hesaplaması yapılması gerekirken bu durum dikkate alınmadan davacının yıllık izin alacağının hesaplanması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 25.03.2013 tarihinde oybirliği ile karar verildi.