Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7409 Esas 2020/1609 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7409
Karar No: 2020/1609
Karar Tarihi: 17.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7409 Esas 2020/1609 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, 1,82 promil alkollü vaziyette araç kullanarak trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan mahkum edilmiştir. Hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Sanığın temyiz itirazları reddedilmiş, ancak hükmün 52/3. maddesine aykırı hareket edildiği için BOZULMUŞTUR. Sanık hakkında 5 ay hapis cezası verilmiştir. Kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu ve suçun işlenmesindeki özellikler göz önünde bulundurularak hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Adli para cezası, TCK'nın 52/2. maddesi gereğince 3000 TL olarak belirlenmiştir. Kanun maddeleri TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a ve 52/4. maddeleri olarak verilmiştir.

12. Ceza Dairesi 2019/7409 E. , 2020/1609 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK’nın 179/3-2, 62, 50/1-a, 52/4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesine yönelik uygulama bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yol kontrolünde sanığın güvenliği sürüş yeteneğini ortadan kaldıracak nitelikte 1,82 promil alkollü vaziyette araç kullandığının tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanığın, bir nedene dayanmayan temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verilirken adli para cezasının belirlenmesine esas alınan tam gün sayısının gösterilmemesi suretiyle TCK"nın 52/3. maddesine aykırı hareket edilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak, yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu hususlarda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden; hükmün üçüncü paragrafının hükümden çıkarılarak yerine, “Sanığa verilen 5 ay hapis cezasının sanığın kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, suçun işlenmesindeki özellikler nazara alınarak TCK"nın 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine; TCK"nın 52/3. maddesi gereğince adli para cezasının belirlenmesine esas tam gün sayısının 150 tam gün olarak belirlenmesine; TCK"nın 52/2. maddesi gereğince sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önünde bulundurularak bir gün karşılığı adli para cezasının takdiren 20 TL olarak hesabıyla 3000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına” ibaresinin yazılması, suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.