14. Ceza Dairesi Esas No: 2015/2869 Karar No: 2018/1850 Karar Tarihi: 14.03.2018
Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanık - kasten yaralama sanıklar - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/2869 Esas 2018/1850 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık ... kasten yaralama suçundan 2000 TL adli para cezasına mahkum edilmiş ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan ise beraat etmiştir. Dosya incelendikten sonra, hüküm tarihinde yürürlükte olan kanuni düzenlemeler dikkate alındığında, sanık hakkında kesinleşen para cezasına ilişkin hüküm itibariyle temyiz mümkün olmadığı ve temyiz istemlerinin reddedilmesi gerektiği belirtilmiştir. Beraat hükümleri usul ve kanuna uygun bulunmuş ve temyiz itirazları reddedilmiştir. 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ve 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, CMUK\"nın 305/1. maddesi gözetilerek bu şekilde hüküm verilmesi gerektiği belirtilmiştir.
14. Ceza Dairesi 2015/2869 E. , 2018/1850 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanık ...), kasten yaralama (sanıklar) HÜKÜM : Sanık ..."ın kasten yaralama suçundan mahkumiyeti ile kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan beraatine, sanık ..."ın atılı suçtan beraatine
İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi. Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000 TL’ye kadar (3.000 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup buna göre mahkemece sanık ... hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan tayin edilen 2000 TL adli para cezasına ilişkin hükmün miktar itibariyle kesin olması nedeniyle CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün bulunmadığından, sanık ile O Yer Cumhuriyet Savcısının anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince Reddiyle, incelemenin sanık ... hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleriyle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, O Yer Cumhuriyet Savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 14.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.