Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3998 Esas 2020/3935 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/3998
Karar No: 2020/3935
Karar Tarihi: 24.02.2020

Tehdit - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/3998 Esas 2020/3935 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda sanık hakkında, katılanı bıçakla tehdit ettiği gerekçesiyle suçlu bulunarak mahkumiyet hükmü verilmiştir. Ancak, katılanın beyanları arasındaki çelişkiler ve olayın çıkış nedeni ve gelişmesinin yeterince değerlendirilmemesi nedeniyle, mahkeme kararı bozulmuştur. Temyiz eden sanık, haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağı ve TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptali sonrası hak yoksunluğuna ilişkin kararın uygulanması zorunluluğu konusunda da özel olarak atıfta bulunmuştur.
Detaylar:
1- Sanığın eylemi silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmadığı tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle silahla tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması nedeniyle karar bozulmuştur.
2- Olayın çıkış nedeni ve gelişmesi yeterince değerlendirilmediği için TCK'nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır.
3- Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin karar ve hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu nedeniyle detaylı bir değerlendirme yapılmamıştır.

4. Ceza Dairesi 2016/3998 E. , 2020/3935 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede başkaca nedenler yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Katılanın soruşturmada, sanığın, kendisine bıçak salladığını ancak değmediğini, kovuşturmada ise bıçağı kendisine doğru tuttuğunu ve "seni öldürürüm diyerek" tehdit ettiğini beyan etmesi ve tanık ..."ın kovuşturma beyanında, sanığın katılana bıçak çektiğini ancak bıçağı katılana saplamadan araya girerek aldığını belirtmesi karşısında, beyanlar arasındaki çelişkilerin giderilmesi, giderilemediği takdirde, tüm kanıtlar birlikte değerlendirilerek, hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı açıklanıp, sonucuna göre sanığın eyleminin silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçunu oluşturup oluşturmayacağı tartışılmadan eksik inceleme ve yetersiz gerekçeyle silahla tehdit suçundan mahkumiyet hükmü kurulması,
2-Sanığın aşamalarda, olay günü katılanın yanına iş istemek için gittiğini, katılanın çalışanlarına "atın bunu dışarı dediğini" , bu şahısların kendisini dövmeye çalıştıklarını bu nedenle moralinin bozulduğunu belirtmesi karşısında, olayın çıkış nedeni ve gelişmesi değerlendirilerek sonucuna göre TCK"nın 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükmünün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması,
3-Anayasa Mahkemesi’nin karar tarihinden sonra 24/11/2015 günlü Resmi Gazete’de yayımlanan 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin kararın ve TCK"nın 53/1-c maddesinde düzenlenen hak yoksunluğunun uygulanma süresi ve şeklinin Kanunda öngörülen biçimde uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden, HÜKMÜN 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 24/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.