Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4843 Esas 2019/483 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4843
Karar No: 2019/483
Karar Tarihi: 22.01.2019

Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/4843 Esas 2019/483 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçundan hüküm giyip tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiği ancak bu tedbire uyulmaması nedeniyle cezasının aynen infazına karar verilmesi gerektiği halde yanlışlıkla hükümlünün yeniden cezaevine gönderildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, ceza ve güvenlik tedbirlerinin infazı hakkında kanunun ilgili maddeleri uyarınca verilen kararların itiraza tabi olması nedeniyle dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na iade edilmiştir. Kanunlar: Türk Ceza Kanunu’nun 191. ve 62. Maddeleri, 5237 Sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191. Maddesinin 7. Fıkrası, 5275 Sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 98. ve 101. Maddeleri, 5320 Sayılı Kanuna Eklenen Geçici 7. Maddenin 2. Fıkrası.

10. Ceza Dairesi 2017/4843 E. , 2019/483 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet
Mahkûmiyet (aynen infaz)

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Hükümden sonra 28/06/2014 tarihli Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca uyarlama yapılması mümkün görülmüştür.
Mahkemece 19.06.2008 tarih, 2008/1027 esas ve 2008/506 sayılı karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 09.09.2008 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 7. fıkrası uyarınca daha önce hükmedilmiş olan cezanın aynen infazına karar verilmesi ile yetinilmesi gerekirken, 31.03.2011 tarihinde hükümlünün TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis ile tecziyesine karar verildiği anlaşılmıştır.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98 ve 101. maddeleri uyarınca infaza yönelik olarak verilen 13/09/2013 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen infaza dair karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraza tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 22.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.