Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8240 Esas 2020/1598 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8240
Karar No: 2020/1598
Karar Tarihi: 17.02.2020

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/8240 Esas 2020/1598 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, alkollü araç kullanarak seyir halindeyken diğer bir araca çarpmıştır. Mahkeme, sanığın trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu işlediğini ve TCK'nın 179/3-2, 62, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyetine karar verdiğini belirtmiştir. Ancak, Yargıtay Ceza Genel Kurulu'nun önceden verdiği kararlar doğrultusunda, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği için, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına yer verilmediği için hüküm bozulmamıştır. Mahkeme, delilleri ve kovuşturma sonuçlarını değerlendirerek, sanığın usule, yasaya uygun davranmadığını ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiği sonucuna varmıştır. Bu nedenlerle temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm isteğe uygun olarak onanmıştır.
TCK madde açıklamaları:
- 179/3-2: Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçunu düzenler.
- 62: Sanığın alkollü araç kullanması ve bir kazaya neden olması durumunda müebbet ağır hapis cezasına kadar çıkabileceğini belirtir.
- 50/1-a: Ceza kanunlarına göre sanığın cezalandırılabilmesi için kasıtlı veya taksirli hareketinin olduğunu belirtir.

12. Ceza Dairesi 2019/8240 E. , 2020/1598 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Trafik güvenliğini tehlikeye sokma
Hüküm : TCK"nın 179/3-2, 62, 50/1-a maddeleri gereğince mahkumiyet

Trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü saat 22.30 sularında, sanığın sevk ve idaresindeki ...plaka sayılı aracı ile ... Caddesi üzerinde 184 promil alkollü vaziyette seyir halinde iken, seyir halindeki başka bir araca çarpmasıyla maddi hasarlı trafik kazası ile neticelenen olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 23/01/2018 tarih, 2017/463 Esas, 2018/20 Karar sayılı ve 23/01/2018 tarih, 2015/962 Esas, 2018/16 Karar sayılı ilamlarında vurgulandığı üzere, sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinin infaz aşamasında değerlendirilmesi gerektiği dikkate alındığında, 5237 sayılı TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarına yer verilmemesi bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın usule, yasaya, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.