Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2017/8727 Esas 2019/5348 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki kira bedelinin tespiti davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, davalı ile aralarında 01.01.2012 başlangıç tarihli kira sözleşmesi bir yıl süreli olup yenilenerek devam ettiğini, ödenen kira bedelinin emsallere göre düşük kaldığını belirterek iş yerinin aylık kira bedelinin net 2.000TL olarak tespitine karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece, davanın kabulüne, 01.01.2015 tarihinden itibaren aylık kira bedelinin net 2.000TL olarak tespitine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu"nun 344. maddesinin 17/01/2019 tarihli 7161 sayılı kanunun 56. Maddesi ile yapılan ve bu kanunun 69. yürürlük maddesi gereğince 01/01/2019 tarihinden itibaren geçerli olacak değişiklik öncesi somut olaya uygulanacak hükmünde “Tarafların yenilenen kira dönemlerinde uygulanacak kira bedeline ilişkin anlaşmaları, bir önceki kira yılında üretici fiyat endeksindeki artış oranını geçmemek koşuluyla geçerlidir. Bu kural, bir yıldan daha uzun süreli kira sözleşmelerinde de uygulanır.
Taraflarca bu konuda bir anlaşma yapılmamışsa, kira bedeli, bir önceki kira yılının üretici fiyat endeksindeki artış oranını geçmemek koşuluyla hâkim tarafından, kiralananın durumu göz önüne alınarak hakkaniyete göre belirlenir. Taraflarca bu konuda bir anlaşma yapılıp yapılmadığına bakılmaksızın, beş yıldan uzun süreli veya beş yıldan sonra yenilenen kira sözleşmelerinde ve bundan sonraki her beş yılın sonunda, yeni kira yılında uygulanacak kira bedeli, hâkim tarafından üretici fiyat endeksindeki artış oranı, kiralananın durumu ve emsal kira bedelleri göz önünde tutularak hakkaniyete uygun biçimde belirlenir. Her beş yıldan sonraki kira yılında bu biçimde belirlenen kira bedeli, önceki fıkralarda yer alan ilkelere göre değiştirilebilir.” düzenlemesi bulunmaktadır.
Somut olayda davacı dava dilekçesinde kira sözleşmesinin 1 yıllık olduğunu iddia etmiş ise de; yazılı kira sözleşmesi 01.01.2012 başlangıç tarihli 3 yıl süreli olup Tefe-Tüfe ortalamasına göre artış kararlaştırılmıştır. Kira parasının serbest irade ile emsal ve rayice uygun olarak belirlendiğinden 5 yıl boyunca TUİK tarafından yayınlanan ÜFE (oniki aylık ortalama) endeksi uygulanması suretiyle davalı tarafından en son ödenen bedelden az olmamak üzere kira bedelinin endeksine göre tespiti gerekirken hak ve nasafet uygulamasına göre kira parasının tespitine karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalının temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK.ya 6217 Sayılı Kanunla eklenen geçici 3. madde hükmü gözetilerek HUMK.nın 428. maddesi uyarınca hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"nun 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12.06.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.