Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5417 Esas 2019/258 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/5417
Karar No: 2019/258
Karar Tarihi: 21.01.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2018/5417 Esas 2019/258 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olma suçundan yargılanan bir kişi hakkında verilen hükme yapılan istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddedilmesine karar verdi. Dosyanın incelenmesinde, yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiği, savunmaların eksiksiz olarak sergilendiği ve vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı belirlendi. Sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği gerekçesiyle temyiz davasının esastan reddiyle hükmün onanmasına karar verildi.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üyelik suçu
- 3713 sayılı Kanunun 5/1 maddesi: Terörle Mücadele Kanunu
- Kanunun 53, 58/9, 62, 63 maddeleri: Ceza yaptırımları ve cezanın uygulanışına dair düzenlemeler
- CMK’nın 302/1 maddesi: Temyiz davasının reddedilmesi veya kabul edilmesine dair düzenleme.

16. Ceza Dairesi 2018/5417 E. , 2019/258 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, 53,
58/9, 62, 63. maddeleri gereğince cezalandırılmasına
yönelik hükme yapılan istinaf başvurusunun
düzeltilerek esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, 21.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.